ترمیم بکارت: روسپیان باکره و روسپیدان شب زفاف طی حکمی بی سابقه، دادگاه عالی بریتانیا به نفع دختر دانش آموز شانزده ساله ای رأی داده که به خاطر به انگشت کردن حلقه نقره ای از دبیرستان اخراج شده بود.
این ماجرا از این جهت توجه رسانه ها را به خود جلب کرده که به انگشت کردن حلقه نقره ای نماد پایبندی به حفظ بکارت قبل از ازدواج به شمار می رود و به حلقه عفت مشهور است.
خیلیها در ایران تصور می کنند که سکس و بکارت در غرب مسئله ای حل شده است و مراسمی از قبیل جشن تکلیف دختران تازه بالغ و تبلیغ عفت تنها به جوامع اسلامی محدود می شود.
در سالهای اخیر بویژه در پی افزایش نفوذ گروههای مسیحی در آمریکا، مسئله عفت و اهمیت بکارت بار دیگر در جهان غرب خبرساز شده است.
در سال 1996، کنگره آمریکا بودجه ای بالغ بر نیم میلیارد دلار برای تشویق دانش آموزان مدارس دولتی به پرهیز از فعالیتهای جنسی اختصاص داد و در حال حاضر، تقریبا ً در همه ایالات کلاسهایی در مدارس دولتی به تبلیغ خویشتنداری جنسی اختصاص یافته است.
کشیش رابرت ری بورن، مبلغ مشهور کلیسای انجیلی آمریکا که از مدافعان این سیاست آموزشی است می گوید: " انجیل به ما حکم می کند که با عفت و پارسایی زندگی کنیم، این کتاب هرگونه ارتباط جنسی پیش از ازدواج و زنای محصنه را حرام می داند و در محکومیت افرادی که چنین گناهانی مرتکب شوند، هیچ اغماضی روا نمی دارد".
همزمان با افزایش تبلیغ پارسایی از سوی مسیحیان محافظه کار در غرب و بویژه آمریکا، گزارشها از افزایش تقاضا برای عمل جراحی ترمیم پرده بکارت در اروپا نیز حکایت می کند، تقاضایی که عمدتا ً از جانب زنان جوان مهاجر یا نسل دومیها، عمدتاً در کشور فرانسه مطرح می شود.
اخیراً روزنامه بربتانیایی تایمز در گزارشی به اختلاف نظر پزشکان فرانسوی در خصوص اخلاقی یا موجه بودن جراحی ترمیم پرده براکت پرداخته است.
آدام سیج، نویسنده این گزارش، در مورد علت افزایش تقاضا برای جراحی ترمیم بکارت می گوید: "پزشکان و کسانی که من با ایشان صحبت کردم معتقدند که تقاضای ترمیم پرده بکارت نتیجه تداخل دو تمایل است؛ یکی شاید افزایش گرایش به بازگشت به سنتهای نسلهای قدیمی تر مسلمانان و دیگری اینکه دختران نسلهای جوانتر به دلیل ارتباط با دوست پسرشان و زندگی به شیوه غربی بکارت خود را از دست داده اند و ممکن است هنگام ازدواج با مشکلاتی روبرو شوند".
علاوه بر زنان جوان مسلمان، زنان هندی تبار غیرمسلمان نیز از دیگر مشتریان این نوع جراحی ترمیمی محسوب می شوند و شماری از آنان برای این عمل، رنج سفر به هندوستان را بر خود هموار می کنند.
سوبرا پریادار شینی، روزنامه نگار حوزه زنان در شهر کلکته هند که مقالاتی تحقیقی در این باره در روزنامه های هند منتشر کرده است می گوید علاوه بر هندیان مقیم خارج، دخترهای نوجوان عرب نیز همراه با یکی از بستگانشان برای سقط جنین و سپس عمل جراحی ترمیم بکارت به هند سفر می کنند.
به گفته خانم شینی، علت سفر به هند برای ترمیم پرده بکارت این است که این جراحی در هند ارزانتر تمام می شود و در محل زندگی آنان نیز کسی متوجه نمی شود که پرده بکارتشان را ترمیم کرده اند.
به گفته این روزنامه نگار هندی، علاقه به ترمیم بکارت در هند منحصر به خانواده های سنتی نمی شود: "این جراحی در میان زنانی که بین دو رابطه هستند یا آنهایی که دنبال لذت جنسی اند متداولتر است، زنانی هم هستند که در شرایط سختی قرار گرفته اند، مثل روسپیهایی که می خواهند ازدواج کنند و خانواده تشکیل دهند یا قربانیهای تجاوز جنسی که می خواهند ضربه عاطفی که دیده اند را پشت سر بگذارند و زندگی معمولی داشته باشند".
روسپیان باکره مصری
در کشورهای عربی نیز تأکید بسیار زیادی بر بکارت وجود دارد و اساساً اگر دختری بکارت نداشته باشد دختر خوبی به شمار نمی رود و احتمال اینکه آن دختر بتواند ازدواج کند و زندگی آبرومندانه ای داشته باشد از بین می رود.
در مصر، مروه رخا نویسنده و تحلیلگر رفتار جنسی مقاله ای با عنوان "روسپی باکره" منتشر کرده که بازتاب آن از مطبوعات این کشور فراتر رفته است.
نخستین باری که وجود روسپیان باکره در مصر به رسانه ها راه یافت زمانی بود که هلا سرحان، مجری یکی از شوهای تلویزیونی پربیننده این کشور با تعدادی خانم روبنده پوش که روسپی معرفی شدند مصاحبه کرد.
تعدادی از این خانمها پس از پخش برنامه با طرح شکایت در دادگاه مدعی شدند که روسپی نیستند و تنها در مقابل دریافت پول حاضر به ایفای نقش در برنامه تلویزیونی شده اند.
نتیجه معاینات پزشکی قانونی نشان داد که این زنان باکره اند اما آثار و جراحات ناشی از شیوه های دیگر فعالیت جنسی در بدن آنها مشاهده می شود.
بنابر آماری که در نشریه مصری الفکر به چاپ رسیده، هشتاد درصد زنانی که در مصر به روسپی گری مشغولند هنوز باکره اند.
مروه رخا با استناد به این آمار می گوید که خبرنگاران نشریه الفکر برای کسب چنین آماری به بخش مبارزه با فساد پلیس مراجعه کرده اند.
اما چرا زنی که به کار خودفروشی مشغول است، از بکارت خود این گونه محافظت کرده است؟
خانم رخا در پاسخ به این پرسش می گوید: "بسیاری از کسانی که در این نوع فعالیتها شرکت دارند خودشان می گویند که مثلاً به مدت پنج سال وارد این کار می شوند، پول زیادی جمع می کنند و بعد گذشته را کنار می گذارند و سعی می کنند زن و مادر خوبی شوند، این زنها فکر می کنند که خوب، مردها زن باکره می خواهند، باشد آنها هم باکره اند، اما درباره کارهایی که در گذشته از آنها کرده اند سؤال نشود".
ترمیم بکارت در ایران
در ایران موضوع بکارت و سکس قبل از ازدواج هنوز چندان رسانه ای نشده و کمتر روزنامه نگاری در بیست و هشت سال گذشته این جرأت را به خود داده که در این باره قلم بزند.
اما لیلا موری، وبلاگ نویس و فعال حقوق زنان با درج مقاله ای انتقادی دراین باره در سایت زنان ایران، بکارت را تابو قلمداد کرده و آن را به چالش کشیده است.
به گفته خانم موری، برخی خانواده های ایرانی بکارت دختران را با شیوه ای مدرنتر از گذشته تحقیق می کنند و پیش از ازدواج، خانواده پسر از خانواده دختر می خواهد که از پزشک نامه ای بیاورند که بکارت دختر را تأیید کند.
او می گوید: "نمی توانیم همه پسرهای ایرانی را به یک چشم نگاه کنیم، پسرها طرز فکرهای مختلف دارند ولی می توانم بگویم اکثریت هنوز با کسانی است که دلشان می خواهد شب ازدواجشان همسرشان باکره باشد و اصلاً دلشان نمی خواهد بدانند که با کسی می خواهند ازدواج کنند که قبلاً با کس دیگری رابطه جنسی را تجربه کرده است".
لیلا موری می گوید در وبلاگ خود نظرهایی از خوانندگان مرد دریافت کرده که نوشته اند باید چیزی بوده باشد که در طبیعت خداوند چنین پرده ای را برای زنان گذاشته، حتماً برای این بوده که زنان قبل از ازدواج رابطه جنسی نداشته باشند.
به عقیده لیلا موری، افزایش سطح تحصیلات عمومی و دسترسی فزاینده به رسانه ها و محصولات فرهنگی جهانی در ایران، نگاه نسل جدید مردان جوان ایرانی را شاید نسبت به بکارت متحول کرده باشد اما نمی توان گفت که چنین تحولی خیلی گسترده است.
حالا اگر دختر دم بختی احیاناً به هر دلیلی بکارت خود را از دست داده باشد، آیا می تواند در ایران با توسل به تیغ جراح، این "ضایعه" را جبران کند و آن گونه که جامعه از او می طلبد، شب زفاف "رو سپید" شود؟
به گفته دکتر ایرج خسرونیا، پزشک متخصص در ایران، عمل جراحی ترمیم بکارت در ایران انجام می شود اما غیرقانونی است.
دکتر خسرونیا می گوید: "دولت تصورش بر این است که کسی که ترمیم بکارت می کند می خواهد بر سر داماد آینده کلاه بگذارد، این گونه عملها جایی ثبت نمی شود و در بیمارستان انجام نمی گیرد، بلکه ممکن است در مطبهای خصوصی و درجاهای غیرقانونی انجام بگیرد".
پس سکس قبل از ازدواج برای دختران ایرانی هنوز امری مخاطره آمیز و در بهترین حالت، هزینه ساز محسوب می شود.
آیا این دغدغه ها، دختران ایرانی را از تجربه جنسی قبل از ازدواج باز داشته است؟
خانم موری می گوید: "الآن خیلی از دخترها رابطه جنسی را قبل از ازدواج تجربه می کنند ولی پس ذهنشان هنوز نگرانی از دست دادن بکارت وجود دارد، یعنی بکارت همچنان برایشان مهم است".

لینک های طلایی :