اگر وجود حشره ای می تواند، با حل سریع یک مسئله هندسی، ما را دچار شگفتی کند، می توان آنچه کند و ها ی عسل ایجاد می کنند، شا هکار های ریاضی نامید. |
ساختمان شانه های کندو از یک رشته شبکه های مومی شش وجهی تشکیل شده اند که در دو قشر چیده شده اند و با کف های مشترکی به هم مربوط اند. عمق این شبکه 3/11میلی متر،عرض هر یک از شش دیواره ی شبکه مساوی 71/2میلی متر و ضخامت آن مساوی ضخامت یک کاغذ نوشتنی معمولی است.بررسی این مطلب جالب است که چرا زنبور عسل برای مقطع منشور مومی خود شکل شش گوش را انتخاب کرده است؟ این نتیجه ی تلاش مصرف کردن حداقل سطح در داخل یک گوشه تنگ است. قبل از همه باید چند ضلعی را به این شکل انتخاب کرد تا با تکرار آن بتوان سطح کندو را بدون هیچ فاصله و شکافی پوشانید.
چه شکل های منتظمی برای این منظور مناسبند؟ (البته این موضوع توسط فیثا غورت کشف شد)
این چند ضلعی ها عبارتند از:مثلث، مربع وشش ضلعی .به همین دلیل زنبورهای هوشمند درباره چندضلعیهای دیگر حتی فکر هم نکرده اند؛ زیرا در این صورت برای پر کردن سطح کندو می بایست ازدو یا چند نوع مختلف شبکه استفاده کنند که مستلزم کار پیچیده تر و بیشتری بود. به این ترتیب آنها می توانستند از یکی این سه شکل استفا ده کنند.
وآنها از این سه حالت ممکن، شش ضلعی را انتخاب کردند. زیرا: |
در بین این سه شکل، وقتی که مساحت های مساوی داشته باشند، شش ضلعی کمترین محیط را دارد. یعنی وقتی که خانه ها را با قاعده شش ضلعی می سازند، با حداقل مصرف موم، حداکثر حجم
را به دست می آورند.
(موحد نسب)