چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاهات آن قدر غمگین است؟چرا لبخندهایت آنقدر بی رنگ است؟اما افسوس هیچ کس نبود همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره.آری با تو هستم با تویی که از کنارم گذشتی و حتی یک بارهم نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانی است؟؟؟..........
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش