در هر زمان که شان رفیع علم و معرفت محفوظ مانده و عالمان و محققان با احترام و تکریم مواجه بوده‌اند بشر گام های بلندی در تعالی و کمال مادی و معنوی برداشته است و بالعکس در هر دوره که علم و عالم مغضوب و منفور بوده‌اند، آن دوره‌ها در تاریخ بشر ، تاریک بوده و بشریت در زندان جهل و غفلت خود محبوس مانده است .
اگر فطرت بشر که رمز تداوم حقیقت جویی و تلاش برای کشف حقایق است نبود، انسان در اسارت جهل باقی می‌ماند و راه های سعادت بشر مفتوح نمی‌شد.

خصلت علت جویی و سوال کردن تا ابد همراه بشر خواهد بود چرا که در غیر این صورت، کمال و پیشرفتی حاصل نخواهد شداین هم از عجایب عصر ماست که برخی قدرت‌های بزرگ نمی‌خواهند شاهد پیشرفت ملت‌های دیگر باشند و با هزار بهانه، تهمت و فشار سیاسی و اقتصادی، مانع توسعه علمی دیگران می‌شوند، همه این ها ناشی‌از دوری آنان از ارزش‌های انسانی و اخلاقی و مکتب انبیاء الهی است. آنان برای خدمت به بشریت تربیت نشده‌اند.

[سخنرانی رییس جمهوری اسلامی ایران در دانشگاه کلمبیا سه شنبه 3 مهر 1386]

لینک های طلایی :