بطور خلاصه اثر گازهای گلخانه ای که در قرن نوزدهم توسط Jean Fourier برای اولین بار معرفی شد عبارت است ازگرم شدن اتمسفرزمین دراثرعبورنورخورشیداز میان این گازها ( GHG= گازهای گلخانه ای) و جذب یا پخش مجدد گرمای حاصل از گرم شدن سطح زمین توسط این گازها.
جو زمین در نزدیکی سطح آن شامل 78.08 درصد نیتروژن، 20.95 درصد اکسیژن،0.93 درصد آرگون، 0.0353درصد دی اکسید کربن و مابقی گازهایی مثل متان، اکسید نیتروژن، منو اکسید کربن، ازن، هیدروژن، هلیم، نئون، آمونیاک، سولفید هیدروژن و دی اکسید سولفور می باشد. آب، بین0 تا 4 درصد از حجم اتمسفر زمین را می پوشاند که بستگی به محل، ارتفاع و شرایط جوی دارد.
اتمسفر زمین بجهت تخلیه بیلیون ها تن از گازهای گلخانه ای نظیر دی اکسید کربن، بخار آب و گازهای حاصل از احتراق سوخت های فسیلی در وسائط نقلیه و سایر تجهیزات به آهستگی در حال تغییر می باشد.
با وجود جذب تنها نیم بیلیونیم انرژی خورشید توسط زمین، خورشید مؤثر ترین عامل تغییرات جوی زمین می باشد و با کاهش گرمای خروجی خورشید از تولد زمین تا بحال بمیزان یک سوم، دمای سطح زمین همچنان در یک محدوده باریک ثابت مانده است.
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش