( High Definition Television) . به معنی تلویزیون با کیفیت بالا می باشد.اگر در آمریکا ، استرالیا یا ژاپن زندگی میکنید ممکن است قبلآ تماشای آنرا تجربه کرده باشید.
سه مورد تفاوت اساسی بین HDTV و آنچه بنام تلویزیون استاندارد مشهور است ( یعنی NTSC , PAL , SECAM ) وجود دارد. این سه مورد عبارتند از : افزایش رزولوشن تصویر
استفاده از نسبت تصویر عریض 16:9 به عنوان استاندارد و توانایی پشتیبانی از صدای چند کاناله مانند
دالبی دیجیتال.
مهمترین ویژگی HDTV و موردی که این نام از آن گرفته شده، رزولوشن بالای آن میباشد. سیستمهای پخش ...
قدیمی NTSC دارای 525 خط افقی تصویر میباشند. در سیستم PAL تصاویر با کیفیت اندکی بهتر و با 625 خط افقی پخش میگردد. اما تمام این خطوط برای نمایش تصویر بکار نمیروند. خطوطی که اطلاعات تصویری را نمایش میدهند خطوط فعال نام دارند و تعدادشان 486 برای سیستم NTSC و 576 برای PAL میباشد. بعلاوه ، در سیستمهای PAL و NTSC از پویش شانه ای (interlaced) استفاده میشود یعنی هر قاب به دو بخش تقسیم شده و یک بخش شامل خطوط فرد ، و بخش دیگر شامل خطوط زوج میباشد. هر بخش بصورت یک در میان نمایش داده میشود و مغز ما با ترکیب آنها تصویر کامل هر قاب را میسازد. پویش شانه ای کیفیت تصویر را پایین می آورد.
سیستم پخش HDTV دارای دو فرمت میباشد : 720p و 1080i . این اعداد تعداد خطوط رزولوشن عمودی را نشان میدهند و حروف نیز نشاندهنده نوع پویش تصویر هستند : پویش متوالی (p = progressive پویش شانه ای یا یک در میان
(i = interlaced) . پویش متوالی یعنی اینکه قاب در یک مرحله به تمامی نمایش داده میشود (بجای اینکه به دو بخش تقسیم گردد). کیفیت هر دوی این سیستمها بسیار بهتر از PAL و NTSC میباشد.
تصویر صفحه عریضی که در تلویزیون 4:3 پخش شود و نوارهای سیاه رنگی بالا و پایین آنرا پر کنند.
pan & scan = نمایش بخشی از تصویر عریض 16:9 روی تلویزیون 4:3 ). صدای چند کاناله دالبی دیجیتال نیز میتواند بعنوان بخشی از سیگنال HDTV ارسال گردد و استفاده از آن دیگر محدود به DVD ها نخواهد بود . برای دریافت برنامه های HDTV به یک تلویزیون با تیونر HDTV مانند تلویزیونهای پلاسمای پاناسونیک یا یک گیرنده HDTV که بتواند کانالهای HDTV ارسال زمینی یا کابلی مثل Voom HDTV یا ماهواره ای مثل Dish Network HDTV را دریافت کند نیاز دارید. همچنین باید در منطقه ای زندگی کنید که کانالهای HDTV توسط کابل یا ماهواره پخش میشوند.
در حال حاضر HDTV بطور گسترده در ژاپن وجود دارد و در ایالات متحده نیز در حال متداول شدن است. بیشتر شبکه های بزرگ برنامه های پرطرفدار خود را بصورت HDTV هم پخش میکنند.
در استرالیا نیز پیشرفت HDTV در ابتدا کند بود اما از سال 2003 به بعد سرعت گرفته است.
در تمام اروپا تنها چند شرکت پخش HDTV بنام Euro 1080 وجود دارد و آنهم فقط دو کانال HDTV دارد که هردو با فرمت 1080i پخش میشوند: Euro 1080Hdeو HD1. کانال Euro 1080HDe بیشتر برنامه های فرهنگی و ورزشی برای سینماها و باشگاههای اروپا پخش میکند در حالیکه کانال HD1 برنامه های ورزشی، اپرا ، موسیقی راک و غیره را برای خانه ها پخش می نماید. شرکت پخش ماهواره ای انگلیسی Sky اعلام کرده است که در سال 2006 تعدادی از برنامه های خود را بصورت HDTV پخش خواهد کرد BBC هم قصد دارد برنامه های خود را بصورت HDTV نمایش دهد همچنین کمپانی های TF1 , M6, TPS , SKY ITALIA هم به دنبال راه اندازی این سیستم ها هستند .
با این وجود مدتی طول میکشد تا HDTV در اروپا به سطح دیگر نقاط جهان برسد. مباحثاتی که بر سر تایید برنامه های دولت انگلستان برای از کار انداختن فرستنده های آنالوگ در سال 2008 بوجود آمد نشان داد که چگونه بسیاری از مردم هنوز آمادگی تغییر سیستم پخش به DVB-T را ندارند. این نشان میدهد که در انگلستان تمایلی برای تغییر عمده در پخش تلویزیونی وجود ندارد، بویژه که بیشتر مردم فکر میکنند هم اکنون تلویزیون دیجیتال را بصورت DVB-T در اختیار دارند.
در سال 1999 اولین ارسال (HDTV (high definition television بعنوان بخشی از معرفی تلویزیون دیجیتال در آمریکا آغاز شد.پیش بینی این گونه پخش برای برنامه های ورزشی و فیلم هایسینمایی است در صورتیکه احتمالا سایر برنامه ها نظیر اخبار بصورت SDTV پخش خواهند شد. HDTV در آمریکا با
معرفی برنامه ریزی شده DTV ادغام شده است.صنعت کامپیوتر در آمریکا خواستار یک فرمت تنظیم شونده بر حسب فریم بودند در حالیکه صنعت تلویزیون به دنبال فرمتی بود که interlaced باشد و در آن هر فریم به دو عبور از خطوط فرد و زوج تقسیم شود.حاصل سازش این دو نظریه ترکیب
گیج کننده ایی از 18 فرمت مختلف DTV است که هریک دارای شکل و وضوح و حالت اسکن متفاوتی است
به طور کلی
HDTV به یکی از 6 فرمت DTV که جزییات بیشتری نسبت به 640 در 480 پیکسل در کیفیت
خوب تصویر تلویزیون NTSC را فراهم می کند ارجاع داده می شود. دو گروه از این گونه فرمتها وجود دارد 1080 در1920 پیکسل که 60 بار در ثانیه به صورت 2:1 interlaced (30 فریم کامل در هر ثانیه ) و یا به صورت progressive در سرعتهای 30یا 24 فریم در هر ثانیه نوسازی می شوند.فرمتهایی از 24 فریم در ثانیه استفاده می کنند تا بازسازی دقیق مضمون
تصویر متحرک (مثل مسابقات ورزشی و فیلم های سینمایی ) را ممکن کنند که در غیر این صورت با مشکل مهم زمانی به خاطر تبدیل شدن به 30 یا 60 فریم در ثانیه ایجاد می شود. گیرنده های HDTV باید تمام حالات این گونه پخش را پشتیبانی کنند چون انتخاب نوع ارسال بر عهده پخش کننده است.هم چنین یک فرمت HD جدید بعنوان یک فرمت تولید عمومی در سراسر جهان پیشنهاد
شده بود که دارای
وضوح 1920در 1080 پیکسل است( فرمت آمریکایی 1080i) اما همانند فیلم با سرعت 24 فریم در ثانیه پخش می شود.مهم ترین مزیت آن هم این است که می توان تمام استانداردهای HDTV-DTV-NTSC-PAL را از یک master دیجیتال واحد به ان تبدیل نمود.بدون آن که انتقال های PLA , NTSC باکاهش کیفیت مواجه شوند این تصاویر توسط دوربین های اچ دی کم گرفته می شود .
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش