م-امید

-مهدی اخوان ثالث، از برجسته ترین شاعران معاصر ایران،  در اسفند ماه سال 1307 در توس مشهد به دنیا آمد . پدرش عطار و زاده نهرج یزد بود که بعدا به مشهد کوچ کرده بود. اخوان نخست به  موسیقی روی آورد ولی با منع پدرش کم کم به سوی شعر رفت. نخستین شعرش را – سه قطره با داستان دوستی ها - در مشهد در حدود هفده سالگی سرود. در همین دوران نصرت منشی باشی استاد کهنسال انجمن ادبی مشهد تخلص " امید" را برای اخوان انتخاب کرد که تا آخر حیات با او ماند.
  
در 1326رشته آهنگری هنرستان مشهد را تمام کرد و در همین رشته کار کرد. سال بعد به تهران آمد و آموزگار شد. در 1329 با ایران اخوان ثالث(دختر عمویش) ازدواج کرد و در 1330 اولین مجموعه او به نام "ارغنون""چاپ گردید.   
 
  دهه بیست، دهه پایان اختناق بیست ساله رضاشاهی و اوج فعالیت سیاسی در ایران بود. اخوان نیز به فعالیت های سیاسی روی آورد تا آنجا که در سال 1330 سرپرستی صفحهء ادبی روزنامه "جوانان دمکرات" به عهده او گذاشته شد. همینجا بود که با شاعران جوان آن‌روز چون سیاوش کسرایی، سایه، احمد شاملو،  نصرت رحمانی و دیگران آشنا شد. در سال 1332 پس از کودتای نظامی دستگیر و مدتی زندانی شد و تولد نخستین دخترش به‌نام لاله را در زندان جشن گرفت. 

پس از آزادی از زندان در 1336 به کار در رادیو پرداخت و مدتی بعد به تلویزیون خوزستان منتقل شد. بعدها در رادیو وتلویزیون و در برخی دانشگاه ها ادبیات را تدریس کرد. پس از انقلاب به عضویت شورای هنرمندان و نویسندگان ایران درآمد. در سال 1360 اخوان ثالث که صمیمانه از انقلاب دفاع می کرد بدون حقوق و با محرومیت از تمام مشاغل دولتی بازنشسته شد و این محرومیت تا آخر حیات او ادامه یافت.
در 1369 به دعوت خانه فرهنگ آلمان برای نخستین بار به خارج رفت و چند ماهی پس از بازگشت از سفر در روز یکشنبه 4 شهریور 1369 در بیمارستان مهر تهران درگذشت و پیکرش در جوار آرامگاه فردوسی به خاک سپرده شد.

لینک های طلایی :