بِسمِ الله الرّحمن الرحیم
امواج تخریبی بسیاری در این هزار و چهارصد سال، تاریخ دیده است بر علیه منتخبین حق که با ظریف ترین سیاستها، سعی در لوث منزلت ایشان کرده است. از یک رو در عصرشان، با درست کردن شخصیت های مثالی و مصادیق کاذب و کشاندن مردم از حوزه معرفت آنها و از یک سمت، کمرنگ کردن جنایتی که بر این خاندان، عملی کرده اند.
در این سده اخیر، اتحاد بین بهائیت و وهابیت، یک ائتلاف منهوس را ایجاد نمود که از یک طرف، نام و نشان این عزیزان را در قبور نابود کنند و در جهت فرهنگی، عقاید مردم را سست کنند. سیاستمداران شرغی و غربی در دهه های گذشته، موفق شدند جاذبه های خداداده ی اینها را کم کنند. مکتب های رقیب، پا به میدان تبلیغ گذاشتند و آن کردند که امروز از جامعه شیعه، این مانده.
آحاد شیعیان با بیش از دویست میلیون نفوس در جهان، آنقدر سست در عقاید و ضعیف در ایمان شده اند که خیلی راحت نویسنده ای می آید و همه چیز را تخطئه می کند و طرفدار پیدا می کند.
علت اینکه روضه خوانی باید با جوش و خروش هزار ساله حفظ شود، همین است که نوحه یک نوع جنگ است. مبارزه دائمی علیه تمام متجاوزین که می خواهند حریم امامان آسمانی را هدف قرار بدهند. این سیر(عرفان عینی) هم به همین جهت در ایام شادی و اعیاد نیز، به گریه متوسل میشود، علت همین است. اهل بیت، بلندگوی جهانی نداشته اند و از طریق جنگ روانی در قالب روضه و مرثیه، خط ظلم را افشا می کردند.
اینکه حضرت زهرا(س) کتک خورده یا نخورده و خانه اش آتش گرفته یا نگرفته حائز اسناد و مدارکی است که قویاً افشاگری می کند علیه ستمکاران. من به شما عرض می کنم؛ سند مظلومیت آل الله، در فقرات روضه آنهاست و خودِ آن بزرگواران به مرثیه خوانان امر می کردند که حتی در روزهای عید غدیر و عید فطر و قربان هم روضه بخوانند. این اشکها نباید خشک شود. دشمن آنقدر گستاخ شده که می نویسد: « برای یک مُرده، هزار و دویست سال است گریه می کنید! یعنی علی، فاطمه، حسن، حسین.» و البته اشک ما برای خودمان است. آنها نیاز به گریه و زاری ندارند. ما برای بیچارگی خودمان گریه می کنیم. تشکیل این جلسه، هر چند هفته یک بار، برای این است که به نام آنها عقده گشایی کنیم. زیر پرچم آنها، به بدبختی های خودمان گریه کنیم. خصوصاً در این زمان که کارد به استخوان همه خورده.
آنهایی که آتش زدند، سیلی زدند و کشتند، چون دیدند واکنش تاریخی اش بد بوده، سعی میکنند آن آتش را خاموش کنند و این حرارت را کم کنند. این سیاست شیطان است. در غدیر خم، پیغمبر، وصی تعیین کرد ولی چون آن صد و بیست هزار نفری که بیعت کردند، سبک گرفتند و از یاد بردند، هنوز پیغمبر جان می داد، "ولی" درست کردند. بعد دیدند که موفق شدند، گفتند جامعه می پذیرد هتاکی را نسبت به خاندان عصمت و طهارت، قدمهای بعدی را برداشتند.
آلان امواج زیادی بر سر و روی طائفه مظلوم شیعه ریخته است که از بنیاد دین سردشان کنند. هدف من همین است که با مقاله، کتاب و پذیرایی از خیل گرفتاران، بگویم حقانیت دین، این است. دین نوازش می کند، آرامش می دهد.
برای اینکه بگویند اینها توطئه است که آبروی خلفاء را ببرند، کتابهای نشر وهابیت را که تماماً انکار ماوقع دیروز است به حاجیان می دهند که اینطور که می گویند نبوده، فاطمه دختر پیغمبر بوده، کسی نمی توانست به ایشان نگاه چپ کند. در مورد امام حسین هم می گویند حق با شماست، یزید بد کرده؛ بگویید دین یزید چه بوده؟ خود را نماینده کدام خلیفه می دانسته؟ اینها را چرا نمی گویید؟ دیدند یزید، دیگر قابل شستشو نیست، گفتند بله، یزید بد بوده. ولی اگر کار به دست مزوّرین کاخ نشین باشد، اینطور درستش می کنند و شاید هم به زودی این نقشه پیاده شود در رسانه های جمعی بین المللی که امیرالمؤمنین سرش به محراب خورد و شکست و کسی او را نکشت. فاطمه زهرا هم در مرض نفاس مُرد، امام حسین هم با کسی جنگ و دعوای خصوصی داشت و زد و او را کشت، امام حسن هم جانوری در کوزه آبش افتاد و مسموم شد!
من به شما عرض می کنم؛ شیعه آنقدر مظلوم بوده در این هزار و چهارصد سال که تمام اسناد ما را دزدیدند، بردند، خوردند و آتش زدند. با این جهت هنوز آنقدر سند در دست ما هست... ؛ مگر میشود جلوی شعاع آفتاب را گرفت؟ خدا می داند از کتاب های امام جعفر صادق چقدر دزدیدند. امام صادق(ع) پایه و پله ی اول تمام علوم و فنون را درس داده، ولی به تاراج رفت چون مسلمانها قدرش را نمی دانستند. دل آدم می سوزد، آمدند مستشرقین، "کیلویی" کتابهای مرجع ما را گرفتند. گفتند تو گرسنه ای، این کتابهای خطی چه به دردت می خورد؟
حالا مرور کوچکی داریم روی اسنادی که عزیزان می خواهد تعقیب کنند یا مطالعه کنند، مدارکی که افشاکننده ی جنایات به فاطمه است. جوانانی که مورد شناسایی شیطان رجیم هستید، بار علمی تان را بالا ببرید. اگر بدانید، ضربه نخواهید خورد. ...
ادامه دارد...
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش