تصویر ذهنی شما از مقامات امام واجبالطّاعه چیست و آیا شناخت کنونی پیروان ایشان کافیست؟ اگر بخواهیم آشنایی خود را با منتخب خداوند بر هستی، متناسب با استاندارد الهی نماییم، باید در محضر اساتید رسمی بشر زانو بزنیم و از راز و رمز این مهم سر در آوریم. برای روشن شدن افکار عمومی و ورود به حوزه معرفت حضرت صاحب العصر و الزّمان، به سرگذشت پیامبران بزرگ، رجوع کرده و آیات مربوطه را مرور نمایید که چگونه هر فرستادهای در آخر کار خود میگفته: فَانْتَظِروا اِنَّا مَعَکُم مِنَ المُنْتَظِرین ؛ یعنی ای بیخردان و ناباوران که در برابر طنین وحی، موضعگیری سرسختانهای را برگزیدهاید! بدانید که سرانجامِ زمان در خدمت حقتعالی خواهد بود و بیاعتنایی شما بیجواب نمیباشد؛ پس وعده ما و همه مخالفین، پیشواییِ ابرار در اختتام تاریکیها و نکبتها خواهد بود و موضوع انتظار خوشبختی و روشنایی، سابقه طولانی داشته و هر بار که عملکرد رسولی به بنبست میرسیده؛ فریاد غمآلود او به فضا میرفته که وعده پروردگارمان حق است و بزودی شاهد فروپاشی نظام غیبت خواهید بود؛ غیبت در معنای وسیع کلمه به نبود حق، عدل، زیبایی، آرامش، عافیت، علم و آزادی تبیین میگردد و هر نفْس جویندهای که تشنه جویباری از رشحات زندگی است در ضمیر خویش به دنبال موعود دیرینه دنیاست و ناخواسته در وادی انتظار قدم میزند. دانشمندانی که در تعقیب آب حیات بودند؛ ندانسته در پی مولای جهان حرکت میکردند. شاعرانی که از معشوق خیالی حرف میزدند؛ بدون آن که احساس نمایند؛ صورت ملکوتی سفیر کبیر ایزدی را در صحنه تخیّلات خویش میپروراندند. ولی ما تمامی نام و نشان آن مقصود ملائکه و منظور اولیا را در فرهنگ پربار اهلالبیت در پیشرو داریم و با سطح آگاهی قابل ملاحظهای، به این شخصیت بیبدیل عالم، عرضِ ادب و ارادت میکنیم و اگر تنها به بررسی مناجاتهای معصومین اسلام بپردازیم؛ میفهمیم که جایگاه منیع یادگار نبوّت و امامت کجاست و از انبوه مدارک در این باب به این سند اکتفا مینماییم که در کتاب بحارالانوار علّامه مجلسی، جلد 51، صفحه 219، از زبان امام صادق آمده که زمزمه تنهایی ایشان در اوقات تلخ حکومت مثلّث شومِ زر و زور و تزویر حکّام غاصب و جلّاد میباشد :
سَیِّدی غَیبَتُکَ وَصَلَتْ مُصابی بِفَجائِعِ الْاَبَد.
ای آقای من، دوری تو، باعث جنایات دائمی در حیات مادّی شده است.