رجعت یکی از عقاید حیات‌بخشی است که پس از ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام می‌باشد. این عقیده‌ی نورانی به منتظران ظهور آن حضرت، آرامش بخشیده از سقوط در منجلاب فساد و خود‌باختگی جلوگیری نموده، به تلاش و کوشش مضاعف برای زمینه‌سازی حکومت جهانی و برچیده شدن ظلم و فساد وا می‌دارد؛ زیرا فرد با این عقیده هرگز از درک محضر آن حضرت و شرکت در تشکیل حکومت جهانی ناامید نمی‌شود. لذا ائمّه‌ی اطهار علیهم‌السلام این عقیده را یک بشارت و موهبت الهی، برای مسلمانان دانسته‌اند.[1]

معنای رجعت

رجعت با کلماتی چون «رجع، کرّ، عود، ردّ و ...» استعمال شده است که همه‌ی آن‌ها با قیودی، به معنای برگشتن است و جامع همه‌ی آن‌ها کلمه‌ی «رجع» است.[2] 

راغب می‌گوید: رجوع به معنای برگشتن و برگرداندن به مکان، حالت و گفتار سابق است. «الرّجعة» به معنای برگشتن به دنیا پس از مرگ است. وقتی گفته می‌شود فلانی ایمان به رجعت دارد، یعنی ایمان دارد که بعد از مرگ به دنیا برمی‌گردد.[3]

کلمه‌ی «رجع» در قرآن به همان معنای لغوی خودش استعمال شده‌است و مقصد رجعت کنندگان، خداوند[4]، حق[5]، مردم[6]، مکان[7]، دنیا[8] و ... ذکر شده ‌است.

ویژگی‌های رجعت

بر اساس آیات و روایات، ویژگی‌های رجعت به شرح زیر است:

1- رجعت عمومی نیست، بلکه مخصوص عده‌ای از مؤمنان صالح و کافران معاند است و سرسلسله‌ی رجعت کنندگان انبیا و ائمّه‌ی اطهار علیهم‌السلام و دشمنان آن­ها هستند. امام صادق علیه‌السلام در بیان این ویژگی می‌فرمایند: «إنّ الرّجعةَ لَیسَت بِعامّةِ و هی خاصّة ٌ و لا‌یَرجِعُ إِلّا مَن مَحَضَ الإیمانَ مَحضاً أو مَحضَ الشِّرکَ مَحضاً»[9]؛ «رجعت امری همگانی نیست، بلکه امری اختصاصی است و تنها کسانی رجعت می‌کنند که به ایمان خالص یا شرک خالص رسیده ­باشند.»

2- زمان رجعت مشخص و معین نیست. در حدیث آمده است: «فَلَمّا أخبَرَهم رسول الله ما یکون مِن الرّجعةِ. قالوا متی هذا؟ قال الله عزّ و جلّ: Lقل [یا محمد] إن أدری أقریبٌ ما توعدون أم یجعل له رَبّی أمَداًK»[10]؛ «آن هنگام که رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم مردم را نسبت به وقایع رجعت آگاه کرد مردم از آن حضرت پرسیدند رجعت در چه زمانی اتفاق می‌افتد؟ خداوند به پیامبرش وحی فرمود: «بگو نمی‌دانم که آن‌چه وعده داده شده نزدیک است و یا آن ‌که خداوند برای آن مدت (طولانی) قرار داده‌است.»[11]

3- رجعت کنندگان با تمام خصوصیات و ویژگی‌های دنیایی خودشان برمی‌گردند.

4- رجعت کنندگان همه از دنیا رفته‌اند و بعد از مرگ دوباره زنده شده به دنیا برمی‌گردند و زندگی جدیدی را شروع می‌کنند.[12]

5- همه‌ی رجعت کنندگان هم‌زمان رجعت نمی‌کنند، بلکه به تدریج برگردانده می‌شوند.[13]

6- فرمان رجعت، همانند فرمان ظهور از طرف خداوند متعال صادر می‌شود. زیرا جز قدرت بی‌نهایت خداوند، کلام قدرتمندی توان آن را ندارد که مردگان را فرمان بازگشت داده و استخوان‌‌های پوسیده را زندگی مجدد ببخشد.[14]

7- افرادی که برای انتقام و تنبیه، رجعت می‌کنند، هرگز به میل و اراده‌ی خود بر‌نمی‌گردند، زیرا رجعت برای آن‌ها بسیار ذلت‌بار و سخت است ولی در مورد مؤمنین رجعت اختیاری است. چنان‌چه در حدیثی از امام صادق علیه‌السلام آمده‌است: «هنگامی که مهدی علیه‌السلام قیام کند، مأمورین الهی در قبر به اشخاص مؤمن می‌گویند ای بنده‌ی خدا! مولایت ظهور کرده‌است، اگر می‌خواهی به او بپیوندی آزاد هستی و اگر بخواهی در نعمت الهی متنعّم بمانی، باز هم آزاد هستی.»[15]

فکر می‌کنم که این پست تونسته باشه به سؤالاتی که توی پست قبلی شده بود (به جز یکی)، جواب بده اما به هر حال اگه بازم سؤالی بود در خدمتیم. در ضمن از همه دوستانی که منو با نظرات و پیشنهادات و انتقاداتشون یاری می‌کنن واقعا ممنونم.

حدود 40 روز با شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا (س) فاصله داریم. گفتم شاید بهتر باشه از همین الآن خودمون رو آماده کنیم و با آقا همدردی کنیم (حالا یا با خوندن زیارت حضرت زهرا (س) یا ...) هر چند ... .

مولای من!

غم تو را به چه مانند کنم؟

به شکستن دل قناری

به سوختن پر پروانه

به گریستن چشم شادی

به اشک چشم شمع

غم تو را به چه مانند کنم

که دردناک‌تر از آن است

ما را در اندوه سترک خود سهمی ده

که سخت پریشانیم

لینک های طلایی :