البته درخشش فوق العاده نیکبخت زمانی بود که در بازی با پیام، تلاش خود را کرد تا 3 اخطاره شود تا به خوبی استراحت کرده و برای دربی 65 آماده شود! این روزها ستاره شدن نیکبخت بیرون از میدان مسابقه به یک قضیه عادی و مطبوعاتی تبدیل شده است و مطمئناً در آینده باز هم شاهد چنین مسائلی خواهیم بود.
اما آنچه ما را به نوشتن این مقاله مجاب کرد، مصاحبه های او پس از بازی بود! زمانی که او به خبرنگاران می گوید از استقلال متنفرم و رنگ آبی را دیگر دوست ندارم! زمانی که او طوری رفتار می کند که انگار چیزی هم از هواداران استقلال طلبکار است و آنها باید برایش هورا بکشند و بسان زمانی که پیراهن آبی را بر تن داشت او را مورد ستایش قرار دهند! اما آقای نیکبخت، پیراهن مقدس استقلال برای شما و امثال شما دیگر گشاد است و امیدواریم هیچ گاه شاهد حضور جنابعالی در تیم وزین و محبوب استقلال نباشیم!
اگر امروز نیکبخت واحدی نه تنها محبوبیتی در بین هواداران ندارد که تنفر نیز در بین هواداران به چشم می خورد، به تصمیم حاشیه ای او بر می گردد و در حالی که همگان سعی بر بازگشت او به استقلال داشتند، به رای خود پافشاری کرد و پیراهن قرمز را بر تن کرد! اگر امروز توهینی وجود دارد و میلیون ها هوادار آبی نیکبخت را از خود نمی دانند، دلیلش پشت کردن او به استقلال پس از 7 سال بازی در این تیم است!
نیکبخت واحدی که از ابومسلم راهی استقلال شد و از بازی در این تیم به جایگاه ملی رسید و از پول های هنگفتی که به دست آورد میلیون ها هزینه زیبایی چهره خود کرد، باید به گذشته اش نگاهی بیندازد و با یک تجزیه و تحلیل ساده به این باور برسد که هر چه دارد از استقلال و پیراهن مقدس آبی است!
خوشحالیم، خوشحال از اینکه امروز بازیکنان لایق و متعصب در استقلال توپ می زنند و برای پیراهن این تیم بزرگ عرق مردانه می ریزند! خدا را شاکریم که امثال نیکبخت واحدی را نداریم که هر گاه درون زمین ستاره نشد، بیرون زمین جولان بدهد!
آری آقای نیکبخت، ما را به خیر و شما را به سلامت!
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش