با ظهور طاهر بن حسین ، ملقب به ذوالیمینین و ایجاد حکومت موروثی طاهریان در خراسان آرزوی دیرینه ایرانیان در تحصیل استقلال تا حدی فراهم آمد، نخستین ضربه واقعی به امپراتوری عرب در ایران وارد گردید. طاهر، یکی از ایرانیان خراسان بود که چون مامون به سال 194 هجری مخالفت خود را نسبت به امین آشکار کرد با وی همداستان شد و به سرداری سپاه وی در چند جنگ سرداران امین را شکست داد و بغداد را محاصره و تسخیر نمود و امین را کشت و از این زمان است که حکومت ممالک اسلامی به دست خراسانیان افتاد.
برتولد اشپولر در تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی در این باره می نویسد:
طاهر که از لحاظ سیاسی مردی کارآمد بود این امکان را به دست آورد که به محض ورود به نیشابور، در خطبه نماز جمعه از ذکر نام خلیفه خودداری کرد با این عمل ، مطابق مراسم آن زمان حکومت خود را مستقل اعلام نمود (207 ه )
طاهریان زمانی که استقرار یافتند، برای حفظ موقعیت خود و تامین استقلال ، بیش تر، روش عاقلانه ای در پیش گرفتند سعی کردند قلوب اکثریت مردم را متوجه خود سازند. به همین جهت ، علی رغم اکثریت قریب به اتفاق فرمانروایان عرب و ایران ، با عامه مردم بخصوص یا کشاورزان به مدارا رفتار کردند. کوشش نمودند در حوزه حکمرانی آنان انقلاب و شورشی رخ ندهد، سعی کردند مردم را راضی نگهدارند تا بهانه به دست دشمنان خود ندهند در کتاب زین الاخبار گردیزی آمده است :



لینک های طلایی :