سازمان حکومت در آغاز پادشاهی اشکانیان ، همانند دستگاه حکومتی سلوکیان و پادشاهان هلنی بود ولی یقینا از بعضی جهات آنان با شاهان هلنی تفاوتی داشته اند. پس از مهرداد دوم که رسم جانشینی موروثی برافتاده بود، اهمیت نقش بزرگان در شوراها افزون گشت از این زمان شورای اشراف و بزرگان مساله جانشینی شاهان را بررسی و تصویب می نمودند. در مراحل بعد، به سبب نبودن قدرت مرکزی و فقدان یک نظام قانونی پایدار و استوار که موضوع جانشین را همواره معین نماید، دقیق نبودن پایه ها و درجات و مشاغل که شمار آن ها بسیار بود، دیده می شود. چون پارتیان بر قلمرو سلوکیان که زیر نفوذ مستقیم فرهنگ یونانی بود تسلط یافتند با شهرهای یونانی ، شهرهای نظامی آنان و شهرهای مهاجرنشین روبرو شدند. آنان از سوی دیگر با نظام شهربانی هخامنشی که اندکی شکسته شده بود روبرو گشتند در این نظام ها زیردستان شهربانان با شهربانان برابر بودند. پارتیان در آغاز از شهرها و فرهنگ هلنی هواخواهی می کردند و همان سازمان سلوکی را بر هر جا که غلبه می کردند نگاه می داشتند. به عنوان مثال : مهرداد اول کاسیس نامی را به شهربانی ماد گماشت و یا هیمر را به شهربانی میان رودان (بین النهرین ). در کتیبه ی بیستون متعلق به مهرداد دوم ، از لقب (شهربان شهربانان ) مانند شاه شاهان یاد شده است ، واگذاری تیول از طرف شاهنشاه به خویشان و فرمانبرداران در سرزمین های تحت قلمرو و زناشویی میان اشراف و خاندان شاهی ، موجب درآمیختگی پارتیان با خاندان های اشراف گشت و بدین ترتیب رفته رفته اشراف نیز در ساختار حکومت نقش مهم تری یافته و تدریجا قدرت شاهی کاهش یافت .