سلام به خنده های سبز روی لبای سرختون.
تا حالا شده به قانون ثبات ماده و انرژی درجهان فکر کنید؟
فکر کردنشو که حتماً کردین چون بلاخره میخواستین امتحانشو بدین و ناچار بودین بهش فکر کنید.
ولی این جوری که من منظورمه شاید تا حالا فکر نکرده باشین .
تا حالا شده فکر کنید برای خندیدن یا اخم کردن چقدر انرژی مصرف میکنید و چقدر کالری نازنینو میسوزونین؟
من خودمم اعداد دقیقشو نمیدونم فقط میدونم اخم کردن از تعداد زیادتری از ماهیچههای نازنین صورت ما کار میکشه. و به همین ترتیب انرژی بیشتری از ما میگیره و لی برعکس خندیدن تعدا ماهیچهی کمتری رو درگیر میکنه و بنابراین انرژی بیشتری رو صرفه جویی میکنه که توی این دوره زمونه که همه جا صحبت از صرفه جویی در مصرف انرژی اینم خودش یجور کمک به صرفه جویی.
حالا تا اینجای بحث زیاد کاری به اون قانون ذکر شده نداشتیم ولی از اینجا به بعد بر میگردیم سر بحث اصلی که ثبات انرژی .
حالا خیال کنید به طور مثال ما توی دنیا 100 واحد انرژی داریم .که دائم دارن بهم تبدیل میشن اگه شما برای یه لحظه لبخند بزنین j1 انرژی مثبت توی این کره خاکی تولید میکنین که تا همین یک لحظه قبل j1 انرژی منفی بوده و به همین ترتیب طرف مقابل شما هم که لبخندتونو میبینه یه لبخند میزنه و باز یه تبدیل انرژی دیگه صورت میگیره. و این کار ادامه پیدا میکنه و میکنه تا همه این 100 تا انرژی موجود دچار تغییر و تحول میشن.
حالا نگین که با یه گل که بهار نمیشه که این حرفو قبول ندارم و میگم شاید با یه گل بهار نرسه ولی لااقل مژده آمدنش میرسه.
پس از همین آلان که خزون دل آدما زودتر از آمدن خزون طبیعت شروع شده نوید رسیدن بهارو با لبخنداتون بدین.