دنیا زیباست. فقط باید تکان خورد. خیلی ارام. انقدر که گلها بلند نشود چون دیگر دیده نخواهی شد. بایدانقدر
اهسته رفتن را از نو تجربه کرد تا حرکت شفاف و زلال را یاد گرفت.آره درسته خیلی از زمان را از دست میدهیم.
 دیگر سنی نمی ماند ولی این را بدان که ان لحظه که ارام شروع به حرکت کردی میتوانی همه اطراف خود
 را ببینی واز حرکت و داشتن چشم بهره ببری و از گزندهای راه مطلع شوی تا در اخر به اقیانوس
 برسی . آره حالا دیگه اینجا اونقدر جا برای همه هست که هر چی بخوای میتونی ورجه وورجه کنی.
کسی باهات کاری نداره حتی گلهای تنه اقیانوس هم نمیتونن اطرافتو تیره و تار کنن. تو ازادی. 

لینک های طلایی :