یه روز خواب میبینم که درعرش خداوند هستم و تمام امور در دستانم هست. همگی مرا دوست دارند وبه من بخاطر خودم و تواناییهایی که دارم احترام میگذارند. نه . مثل اینکه اداره هستی انقدرها هم که فکرمیکردم سخت نیست. اینجا نه خبری از دکمه و نه خبری ازاتاق فرمان هست. همه چیز خود به خود درحال پیشروی است. هرکسی هر کاری دلش میخواهد میکند. حالا فهمیدم که چرا از خدا شدن احساس راحتی میکردم.
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش