"میانه" قبل از تغییر نام" میانج" خوانده می شد و د ر تمام دوره تمدن اسلامی درآثار تاریخی ،میانج ذکر شده است و د رسفر نامه ناصر خسرو نیز با همین نام معرفی می شود.
میانه قبل ازاسلام "می آنگ" نام داشت که پس از تصرف ایران توسط اعراب همانند بسیاری از اسامی معرب گشت همانند شهرهای (گرگان=جرجان،ساوگ=ساوج =ساوه و....میانگ=میانج=میانه)
به خاطر دارم مرحوم مهندس احمد حامی پدر مهندسی نوین کشور درمقاله ای که به ریشه تاریخی برخی از شهر های باستانی پرداخته بود در مورد میانه نیز آورده بود:نام این شهر از "می "و" آنگ" تشکیل شده بود." می" به معنای آب و" آنگ" به معنای تلاقی(احتمالا)بوده است.
مشخصات جغرافیایی:
میانه مرکز شهرستان میانه، در درازای خاوری 47 درجه و 43 دقیقه، پهنای شمالی 37 درجه و 25 دقیقه و در ارتفاع 1100 متری از سطح دریا واقع شده است. این منطقه در 171 کیلومتری جنوب خاوری تبریز و در مسیر راه اصلی میانه – تبریز قرار دارد. میانه از شمال به شهرستان سراب و اردبیل، از خاور به خلخال، از جنوب به زنجان و از باختر به شهرستان های بستان آباد و هشترود محدود می شود. آب و هوای این شهرستان معتدل و خشک است. راه های دسترسی به میانه به این قرار است : مسیر راه اصلی تبریز – زنجان تا تبریز 171 کیلومتر و تا شهر زنجان 109 کیلومتر، راه فرعی میانه – خلخال به درازای 132 کیلومتر.
میانه یکی از شهرستان های استان آذربایجان شرقی است که در ناحیه ی جنوب خاوری استان واقع شده است. میانه که در گذشته گرمرود گفته می شد؛ به علت قرار گرفتن میان اردبیل و زنجان؛ میانه نامیده شده است. شهرستان میانه یکی از قطب های مهم اقتصادی و کشاورزی آذربایجان شرقی است. بیش تر مردم این منطقه به کشاورزی و دام داری اشتغال دارند.
مکان های دیدنی و تاریخی
مکان های دیدنی و تاریخی مهم ترین عناصر رونق گردشگری در شهرستان میانه را تشکیل می دهند. ارتفاعات بزغوش و تالاب ماهی آباد از جاذبه های طبیعی میانه به شمار می آیند. بناهای تاریخی مانند مسجد ترک، کاروان سرای جمال آباد، پل های تاریخی، بقعه ها، قلعه ها و حمام روستای ترک نیز از مکان های دیدنی منطقه محسوب می شوند.
جمع آوری: محمودمیرزایی گوگ تپه
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش