امده ام.امده ام تا دیگر گول نخورم. تا دیگر به من زور نگویند. خدای من کجای کارهای تو درست است؟ پس چرا هیچ چیز سر جایش نیست ؟ پس چرا این همه غلط غولوط توی این کتاب هستی هست ؟ چرا سراغاز این کتاب را از نو نمی نویسی؟ شاید دستهایت خسته شده یا تو هم دیگرتوان مقابله با مارا نداری؟ میبینی چقدربرای خودمان خری شده ایم .اینقدرکه میتوانیم هرچه می خواهیم بنویسیم. شاید هم ارزش مردن را نداریم. خدایا یه قول به من میدی؟ به من قول بده اگه جان سپاردم خاک زمین مرا قبول کند ومرا نبلعد. مبدا: زمین.پایگاه کفر مقصد:عرش خداوند
لووووک. دنیا داره خاموش میشه. خدایا به من مهلت بده. این اخرین مهلته. بزارجلوی سقوط هستی رو بگیرم. به من اجازه کفر را بده. ننننننننننننننننننننننننننننه نزاردنیا سقوط کنه. هنوزمیشه انو نجات داد. من همه را نجات میدهم. ببخش آنها را. دنیا داره جلوی چشمام سیاه میشه. ولی نه انگار چشمای من داره سیاه میشه. آره درسته منم که دارم از دنیا میرم. نننننننننننننننننننننننننننه خدایا دوباره به من جون بده. اخرین فرصت. بخاطرهمه آدما منو نگه دار. من هنوز کارامو تموم نکردم. بزارهمه چیز رو درست میکنم. فقط چند روز دیگه به من فرصت بده ننننننننننننننننننننننننننه.....
ما به دنیا می اییم. در جایی که خودشان برای ما انتخاب کرده اند. وارد خاک . دین. وقوانینی میشویم که به اجبار برای ما گذاشته شده وباید انها را قبول کنیم. راه زندگی مان را میزان توان خانواده مشخص میکند. ازدواج با کسی در حد موقعیت خود.موقعیتی هم که خود برای خود به ارمغان نیاورده ایم. انجام اعمالی که قانونها برای ما تصویب کرده اند. راز زندگی زنده ماندن است ولی زندگی کردن به بهای زیر پا گذاشتن دین. قوانیین .اختیارات ومیل های خویش شده است و در اخرمرگ وروز حساب وبازرسی. خدا چه طوربه خودت اجازه میدهی ما را بازجویی ازاعمالمان بکنی؟ مگه ما درست حسابی حق انتخاب را داشتیم که حالا باید از تو بترسیم؟
بیا. با من بیا تا بگویمت زندگی چیست. کمی به اطرافت نگاه کن. نه اینجا روکه نمیگم .خیلی دورترها رو ببین. آره مثلا برج ایفل یا نمیدونم کوه هیمالیا یا خیلی بیشترتراونورترها ساحلها جنگل ها بناها وآدمهای دیگر.راستی ما چرا نباید بتوانیم مخلوقات و زیباییهای زمین را ببینیم؟ ایا این حق هر بنده نیست که تمام دنیا را بتواند بدون مانع ببیند و این امکان فراهم باشد؟ چرا باید ازاین نعمت محروم باشیم ؟ ما توی 70 یا80 متر جا خودمونو زندونی کردیم وفکرمیکنیم که داریم زندگی میکنیم.