نمی دانم این بار که قلم را به دست می گیرم

دوباره باز

مثل پارسال

روز اول فروردین را بنویسم؟

مثلا با صدای باران و

قمری ها

یا که

حکایت دل انگیز بوی گیسوان تو و

صدای نفس های آرام خوابت را؟

و گقتگوئی را ادامه دهم

از سال های سال پیش

آنگاه که با تو حرف می زدم ...

تو در درونم می زیستی و

برای حضور در جهان

قوی تر می شدی

**************

این کناره

با صدای باران و

عطر گیسوان تو و

موسیقی نفس هایت

من میتوانم دوباره

با این زن غریب و

به جا مانده از هزاره های پیش

آشتی کنم

زمانی که

از همیشه

کم تر دوستش می دارم

آوید میرشکرائی اول فروردین 1388

لینک های طلایی :

در شب زمستانی

کوره‌ی خورشید هم

چون‌ کوره‌ی گرم چراغ من نمی‌سوزد

لینک های طلایی :

همه در کشاکش آنکه

بمانم یا بروم

هرگز اما

به استواری تردید نبودم

از گامی که

پیش از آن بر زمین نهاده ام

پیش از آن که حتی

طرح سئوالی بنشیند

در آزردگی های بی انجامم

آوید میرشکرائی 16/12/87

لینک های طلایی :

می خواستم بدانم...

هنوز از گذشته های دور...

می خواسته ام بدانم...

عاقبت

ایا بوسه دلیل مهر می شود؟

یا مثلا

نوشتن

در دفتری

بر صفحه ای با نام اول فروردین

در روزی اینچنین بارانی...

معنی آغاز می دهد؟!

*******************

می خواستم بدانم

آیا نگاه مثل جوانه می روید؟!

مثلا وقتی که من

با بارش شوریده تو

در میان شعله ها

از عمق آبی ترین دریا ها

خیس تر میشوم

آوید میرشکرائی 8 صبح اول فروردین 1388

لینک های طلایی :

می دانم

تو هم درد مرا درمان نخواهی داد می دانم

فقط آرامشم را می دهی بر باد می دانم

علی رغم تمام لحظه های آشناییمان

تو هم روزی نخواهی کرد از من یاد می دانم

لینک های طلایی :