برای کودکان بسیار مشکل است که فعالیتی را که انگیزه انجام دادن آن ترس از تنبیه شدن است را دوست بدارند
معلم می تواند به هر شاگرد کمک کند تا برای خود معیارهای پیشرفت جداگانه ای طرح کند و با آن معیارها یادگیری خود را بسنجد معلم نیز با پاداش دادن به هر فعالیتی که شاگرد را در جهت رسیدن به هدف نهایی کمک می کند این فرایند را سرعت بخشد
هیچگاه برای تنبیه دانش آموز از تکلیف اضافی استفاد نکنید که موجب نفرت وی از آن در س می شود و ما را از یکی از هدفهای اساسی آموزش و پرورش که ایجاد عشق و علاقه به یادگیری است دور میکند و نتیجه ای معکوس دارد .
منبع : کتاب تغییر دادن رفتارهای کودکان و نوجوانان ترجمه دکتر یوسف کریمی
رمضان اسمی از اسماء الهی میباشد و نبایستبه تنهائی ذکر کرد مثلا بگوئیم، رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه نمود، در این رابطه به سخنان حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) گوش فرا میدهیم.
هشام بن سالم نقل روایت مینماید و میگوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.
فقال علیه السلام: لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسم من اسماء الله عز و جل لا یجیی و لا یذهب و انما یجییء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهر رمضان فالشهر المضاف الی الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذی انزل فیه القرآن، جعله الله تعالی مثلا و عیدا و کقوله تعالی فی عیسی بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنی اسرائیل. (1)
امام علیه السلام فرمود: نگوئید این است رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمیرود و نمیآید که شیء زائل و نابود شدنی میرود و میآید، بلکه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم اسم الله میباشد، و ماه رمضان ماهی است، که قرآن در او نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ عیسی بن مریم (سلام الله علیهما) را برای بنی اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) روایتشده که حضرت فرمود: «لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لا تدرون ما رمضان» (2) شما به راستی نمیدانید که رمضان چیست (و چه فضائلی در او نهفته است).
رمضان از مصدر «رمض» به معنای شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است، انتخاب چنین واژهای براستی از دقت نظر و لطافتخاصی برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن است، و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی امانش،زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش میباشد، عطشی ناشی از آفتاب سوزان یا گرمای شدید روزهای طولانی تابستان.
و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که پیوسته میگدازد، و سوزشش براستی جبران ناپذیر است.
در مقایسه این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس برقرار است، بدین مفهوم که نفس سرکش با چشیدن آب تشنهتر می گردد، وهرگز به یک جرعه بسنده نمیکند، و پیوسته آدمی را در تلاش خستگی ناپذیر جهت ارضای تمایلات خود وا میدارد. و در همین رابطه است که مولوی با لطافت هرچه تمامتر این تشبیه والا را به کار میگیرد و میگوید:
آب کم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا سقا هم ربهم آید جواب تشنه باش الله اعلم بالصواب زین طلب بنده به کوی حق رسید درد مریم را به خرما بن کشید
اما از سوی دیگر، عطش ناشی از آفتاب سوزان سیری پذیر است، و قانع کننده.
منبع: سایت معاونت پژوهشی سازمان تبلیغات اسلامی قم/شبکه بلاغ
با سلام خبر درگذشت پدر گرامی ستاره صداقت مدیر وبلاگ پلپلاسی موجب تاثر و تالم گردید. ضمن عرض تسلیت به ایشان وخانواده محترمه از خداوند متعال برای آنمرحوم مغفرت وبرای بازماندگان صبر وبردباری مسئلت مینمایم.
«انا اعطیناک الکوثر فصل لربک و انحر. ان شانئک هو الابتر»
- تولد وکودکی
- درس اخلاق
- امام حسن(ع) ازمنظر رسول الله
- اسوه بزرگواری
-اسوه ایثارگری
- امام حسن مجتبی (ع) بعداز پدر
نخستین مظهر و نشانهی کوثر که بر دامان پاک فاطمهی اطهر (س) پا به عرصهی گیتی نهاد امام حسن علیه السلام بود. نشانهای از تجلی مقدسترین پدیدهای که از خجستهترین پیوند برین انسانی، نصیب حضرت محمد صلی الله علیه و آله، علی مرتضی علیه السلام و فاطمه زهرا (س) گردید. همان لؤلؤی که از برزخ دو اقیانوس نبوت و امامت به ظهور پیوست و معجزهی بزرگ «مرج البحرین یلتقیان، بینهما برزخ لا یبغیان، یخرج منهما اللؤلوء والمرجان». (1) را تجسم بخشید و کلام خدا در کلمهی وجود چنین ظاهر شد. از نیایی الهام گیر و پدری پیشوا، وارثی برخاکیان و جلوهای برافلاکیان پدید آمد با وراثتی ابراهیمی، مقصدی محمدی، منهجی علوی، زهرهای زهرایی که عصای فرعون کوب موسی را در دست صلح آفرین عیسوی داشت و تندیس زندهی اخلاق قرآن بود و رایت جاودانگی اسلامی را در زندگی توام با مجاهده و شکیبایی تضمین کرد و بقاع امن و ایمان را به ابدیت در بقیع شهادت بر افراشت و مکتبش از خاک گرم مدینه به همه سوی جهان جهتیافت و با همهی مظلومیتش در برابر سیاهی و تباهی جبهه گرفت و به حقیقت اصالتبخشید و مشعلدار گمراهان و زعیم ره یافتگان گردید. حضرتش در بقیع بی بقعه; در جوار جدهی پدریش فاطمه بنت اسد، برادر زاده نازنینش امام سجاد علیه‌السلام و مضجع امام باقر و امام صادق علیهما السلام آرمیده است. (2)
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش