برای مشاهده بقیه تصاویر روی ادامه مطلب کلیک کنید....
نظر بدید...نظربدید...نظربدید...نظر بدید
برج کریسلر
به جرات می توان گفت که برج کریسلر اولین آسمان خراش قرن 21 در کشور ایالات متحده می باشد . این برج در سال 1930 در شهر نیویورک با هزینه ای بالغ بر 20 میلوین دلار در 77 طبقه با سازه ای فولادی و نمای آجری توسط ویلیام وان آلن در ارتفاع 319 متر ساخته شد. صاحب برج والتر کریسلر سرمایه دار اتوموبیل بود . اگرچه آقای کریسلر رویای رکورد دار بودن برجش را به عنوان بلند ترین آسمان خراش دنیا فقط 4 ماه به دوش کشید .
برج امپایر استایت به زودی رکورد کریسلر را شکست . نکته قابل توجه برج نمای جالب آن است که بعد ها نمونه هایی از روی آن در سایر کشور ها ساخته شد. اگرچه شاید هیچ یک از کپی برداران ندانستند که آقای کریسلر می خواسته اتوموبیل هایش را در نمای ساختمان مجسم کند.
جالب است بدانید کریسلر هیچ گاه دستمزد وان آلن به عنوان پیمانکار را پرداخت نکرد ، زیرا معتقد بود وی در برخی سوظن های مالی با بقیه پیمانکاران همکاری داشته است .حدود 750 مایل کابل الکتریکی در ساخت برج به کار رفته سازه آهنی آن نیز حدود 21000 تن وزن دارد برج کلا 10000 لامپ و 3862 پنجره دارد. امروزه این برج به عنوان مرکز هنری دکو در نیویورک شناخته می شود .
ورودی:
باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود و افراد بتوانند به راحتی بلیط تهیه نمایند و وارد سالن شوند. از لحاظ ابعادی در هر متر مربع حداکثر 6 نفر میتواند قرار بگیرد. اگر افراد به صورت خطی قرار بگیرند (صف) هر 4 نفر 87/1 متر بصورت طولی فضا نیاز داریم پس نتیجه میگیریم اگر افراد بخواهند وارد سالن شوند بهتر است آنها را بصورت خطی سازماندهی کنیم.
سالن انتظار (سرسرا):
بعد از ورودی ما فضای سالن انتظار (سرسرا) را داریم. اگر سالن تیاتر ما 200 نفر گنجایش دارد حال به ازای 6 نفر 1 متر مربع و به ازای 200 نفر 34 متر مربع فضا احتیاج داریم البته این در صورتی هست که افراد متراکم قرار گرفته باشند به همین منظور ما ابعاد فوق را در 3 ضرب کرده و به 102 متر مربع تبدیل میکنیم تا افراد به اندازه ی 2 نفر فضا ی آزاد داشته باشند.
عنصر بعدی که در فضای سرسرا قرار می گیرد coffee break (کافی شاپ) است. برای این فضا برای هر میز 4 نفره 76/5 متر مربع فضا احتیاج داریم حال اگر در هر سانس اجرا 50 نفر بخواهند از کافی شاپ استفاده کنند ما احتیاج به 12 میز 4 نفره داریم یعنی 24/93 متر مربع فضا میخواهیم. در کنار آن 15 متر مربع فضای آشپزخانه و محل فروش می خواهیم.
فضای دیگر در سرسرا سرویس های بهداشتی است و از آنجا که جز فضاهای درجه 3 می باشد نباید در دید کامل قرار گیرد البته بهتر است جایی باشد که به راحتی در دسترس باشد. زیرا جز فضاهای خدماتی است 11/29 متر مربع برای 8 توالت و دستشویی احتیاج است.
سالن اجرا:
در کل حداکثر ظرفیت قسمت تماشاگران به شکل انتخاب شده و محدودیت های صمعی و بصری بستگی دارد که شاخص آنها نوع تولید برنامه است. عوامل دیگر شامل سطوح . خط دید . آکوستیک تراکم رفت . آمد و نیز اندازه و شکل سکو (صحنه) است.
طول ردیف: حداکثر 16صندلی به ازای هر راهرو. اگر برای هر 3-4 راهرو یک در خروجی جانبی به عرض 1 متر در نظر گرفته شود به ازای هر راهرو 25 صندلی مجاز است.
برای هر تماشاچی نشسته بایدمساحتی برابر با حداقل 0.5 متر مربع در نظر گرفت. این عدد بر گرفته از عرض صندلی ضرب در اصله ی ردیف (حداقل 0.45 مترمربع برای هر صندلی) به علاوه ی یک حداقل اضافه ی 0.9 متر ضرب در 0.5 متر یعنی حدودا 0.05 متر مربع برای هر صندلی است.
حجم فضا: این حجم بر اساس شرایط آکوستیکی به این ترتیب است: تیاترها حدودا 5-4 متر مکعب برای هر تماشاچی و اپرا حدود 8-6 متر مکعب. (به دلیل تهویه ی هوا حجم نباید کمتر از این باشد)
نسبت های قسمت تماشاگران:
فضای خدماتی پشت سن.
اتاق تعویض لباس: یکی از فضاهای کاربردی و اصلی سالن می باشد در طراحی این فضا باید دقت شود که این فضا به عنوان یک فضای خصوصی به حساب می آید و باید تمامی حریم های آن بخصوص برای خانم ها حفظ شود. مقدار فضای لازم برای هر نفر 5 متر مربع و برای 6 نفر با 8 کمد 45 متر مربع می باشد. نکته ی دیگر وجود انبار لباس است که 5.7 متر مربع می باشد.
قسمت اداری سالن:
بخش خدماتی:
که در کنار ساحل با خدا قدم می زنم. خیال کردم
Across the sky flashed scenes from my life.
در آسمان تصویری از زندگی خودم را دیدم.
For each scene, I noticed two sets of footprints in the sand;
در هر قسمت دو جای پا دیدم
One belonging to me, and the other to God.
یکی متعلق به من و یکی متعلق به خدا
When the last scene of my life flashed before me.
وقتی آخرین تصویر زندگیم را دیدم.
I looked back at the footprints in the sand.
به جای پا روی شنها نگاه کردم.
I noticed that many times along the path of my life there was only one set of foot prints.
دیدم که چندین زمان در زندگیم فقط یک جای پا بیشتر نیست
I also noticed that it happened at very lowest and saddest times in my life.
دریافتم که این در سخت ترین نقاط زندگیم اتفاق افتاده
This really bothered me so I questioned God about it.
برای رفع ابهامم از خدا سوال کردم.
"God, you said that once I decided to follow you.. You"d walk with me all the way."
خدایا فرمودی که اگر به تو ایمان بیاورم هیچ زمانی مرا تنها نخواهی گذاشت
But I have noticed that during the most troublesome times in my life, there is only one set of footprint.
دیدم که در سخت ترین لحظات زندگیم فقط یک جای پا بیشتر نیست
I don"t understand why when I needed you most you would leave me.
چرا در زمانی که بیشترین نیاز به تو داشتم تنهایم گذاشتی
God replied, "My precious, precious child"
خدا فرمود: فرزند عزیزم
I love you, and I would never leave you.
تو را دوست دارم و تنهایت نمی گذارم
During your times of trial and suffering, when you see only one set of footprints
در مواقع سخت اگر یک جای پا می بینی
It was then that I carried you.
در آن لحظات تو را بدوش کشیدم.
....یه سری به وبلاگ جدید من بزنید .....
http://architecture.blogfars.com
http://architecture.blogfars.com
http://architecture.blogfars.com
http://architecture.blogfars.com
http://architecture.blogfars.com
http://architecture.blogfars.com
این وبلاگ رو به دوستان خود معرفی کنید ....
View Raw Image" jQuery1210445724781="13">
یا میدان آزادی با وسعتی در حدود 15 هزار مترمربع بزرگ ترین میدان در میان کشورهای خاورمیانه است. این برج که به نام برج شهیاد معروف است اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال1979 به دلیل اجتماعی که مردم در استقبال از آیت الله خمینی در بازگشت از پاریس به تهران در این میدان انجام داده بودند و سرانجام 10 روزپس از آن به سرنگونی حکومت پیشین انجامید، به میدان آزادی تغییر نام داد. هرچند نام میدان شهیاد به آزادی تغییر کرده اما هنوز بسیاری از ایرانیان به خصوص مهاجران ایرانی این میدان را به نام شهیاد می شناسند
برج شهیاد در سال 1349خورشیدی توسط حسین امانت معمار ایرانی که حالا شهروند و ساکن کانادا است، ساخته شد. در آن سال آقای امانت دانشجوی 26 ساله ای بود که ماموریت یافت به مناسبت یادبود جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی ایران، میدانی در پایتخت طراحی کند که نماد “ایران مدرن” و نشان “دروازه تمدن بزرگ” در قرن بیستم باشد. در سال 1345خورشیدی طرح یک نماد معرف ایران بین معماران ایرانی به مسابقه گذاشته شد که در نهایت طرح آقای امانت، بیست و شش ساله از دانشگاه تهران برنده و برای ساخت انتخاب شد. عملیات بنای برج آزادی در یازدهم آبان 1348 خورشیدی آغاز و پس از بیست و هشت ماه کار، در 24 دیماه 1350 با نام برج شهیاد به بهره برداری رسید. در روز افتتاح برج این میدان، محمدرضا شاه به همراه همسرش در میدان شهیاد حضور یافتند و برای نخستین بار با افتخار منشور کورش کبیر که نخستین نوشتارحقوق بشری جهان است در این مکان پرده برداری شد. این اثر تاریخی حدود 2550 سال پیش به فرمان کوروش کبیر کتیبه شده و هم اکنون در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می شود. رونمایی از منشور دوهزار پانصد ساله کوروش در بنای برج پیوندی بود میان تاریخ باستان ایران و دنیای توسعه یافته و صنعتی که شاه وعده آن را می داد. گرچه وعده قرار گرفتن ایران در جمع کشورهای صنعتی محقق نشد اما دیری نگذشت که برج آزادی در ایران، نمونهای از نماد و نشانههای شهری شد که معماری شاخص آن تلفیق طاقهای معماری قبل و بعد از اسلام و تبدیل آن به نمادی مدرن و چشم نواز بود.
مساحت زیر بنای این میدان، حدود 78 هزار مترمربع است و بنای آن به صورت دروازهای به ارتفاع حدود 45 متر ساخته شده است که پنج متر آن داخل زمین فرو رفته است. طاق آن از زمین، 23 متر فاصله دارد و دارای هشت بخش مجزا است. عرض پایه این بنا 66 متر است و ساختن آن 30 ماه زمان برده است. در محوطه میدان، 65000 مترمربع، به صورتی زیبا باغچهبندی و گل کاری شده است. در ساختمان آن 25000 قطعه سنگ به کار رفته و 900 تن آهن مصرف شدهاست.
مجموعه فرهنگی آزادی، متشکل از چند بخش در طبقه تحتانی برج آزادی قرار دارد و شامل موزه، کتابخانه، واحد سمعی و بصری، سالن نمایشگاه، سالن اجتماعات ،سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس است. مجموعه فرهنگی با 5000 مترمربع در بر گیرنده برج اصلی نیز هست. کتابخانه مجموعه، با مساحتی حدود 2715 مترمربع و بیش از 50000 جلد کتاب، بسیار مجهز است و کتابخانه محققان و مؤلفان نیز، با مساحت 243 مترمربع، مکانی است که از طریق 30 دستگاه کامپیوتر به شبکههای اطلاعرسانی داخلی و خارجی متصل است.
یکی از ویژگیهای موزه این بنا وجود تکه سنگی از کره ماه است که ریچارد نیکسون، رئیس جمهور سابق امریکا، در سفر به ایران به این موزه اهدا کرده است.