ترفندهای نرم افزار آفیس - دانلود نرم افزار

دانلود نرم افزار - آموزش نرم افزار

کوروش بزرگ هخامنشی ، نماینده ممتاز جامعه ای بود که به بلوغ فکری و سیاسی والایی رسیده بود و از فرهنگی غنی برخوردار بود. به عبارت دیگر کوروش فرزند برومند جامعه ای با توانمندی فرهنگی بالا بود و این محیط مسنعد خانوادگی و اجتماعی در رشد و بالندگی استعدادهای کوروش نقش به سزایی داشت. از این روی برای شناخت درست تر او باید شرایط فرهنگی و اجتماعی دوران زندگی او و پیش از آن را مورد بررسی قرار داد.

تربیت کوروش در دوران کودکی ، نوجوانی و جوانی و انجام تمرین ها و آموزش های دقیق ، آگاهانه و برنامه ریزی شده او که مورد ستایش دوست و دشمن بوده است از او فرمانده ای لایق ، پادشاهی دادگستر ، پیشوایی آزاد منش و مردم دار و سیاست مداری کاردان ، مداراگر و پایبند به موازین اخلاقی پدید آورد. این فرایند نشانگر اهمیت و جایگاه نخبگان در جامعه نخبه پرور هخامنشی بوده است. در چنین محیطی کسانی می تواند به بالاترین مقام اجرایی کشور دست یابند که روح فرهنگ ایرانی را در آموزش های مستمر و مداوم دریافته باشند و در عمل پایبندی خود را به ارزش های فرهنگ ملی و مصالح ملت نشان داده باشند. کوروش پیش از آن که امور کشور را در دست گیرد ، در بسیاری از عرصه های اجتماعی و نظامی توانمندی ها و شایستگی های خود را نشان داده بود و پس از به قدرت رسیدن نیز بدون هر گونه تعصب دینی ، قومی و زبانی جز سربلندی ملت ایران و همه سرزمین های ایرانی ، اندیشه ای نداشت. الگویی که شیوه کشورداری کوروش بزرگ پیش روی ما قرار می دهد به ما می آموزد که برای دست یابی به توسعه همه جانبه و پایدار کشور باید محیط رشد و توسعه فکری و فرهنگی یکایک مردم فراهم باشد و از میان فرزندان برومند و فرهیخته ملت آنانی زمام امور را در دست گیرند که روح فرهنگ و هویت ملی ایران را به درستی دریافته باشند و نسبت به این کشور و مردم آن بی مهر نباشند . تنها در چنین صورتی است که مصالح ملی پایمال منافع شخصی ، جناحی ، عقیدتی ، حزبی و سلیقه ای نخواهد شد.

کوروش بزرگ فرزند برومند و فرهیخته فرهنگ ملی ایران بود و ظهور او نقطه عطفی در تاریخ ایران است . اگر چه او توانسته بود شیوه حکومتی یگانه و شایسته ای را در پیش گیرد و با اصطلاحات فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی ، نظامی و اقتصادی در زمان خود تحولات شگرفی را در این عرصه ها ایجاد کند اما خود میراث دار پیشینه تاریخی چند هزار ساله و فرهنگ درخشان و پربار نیکان خود بود . از همین روی به باور این نگارنده ، برای ملت ایران با چندین هزار سال سابقه تاریخی و فرهنگی شایسته نخواهد بود که تاریخ خود را از میانه آغاز کند و نقطه عطف تاریخ خود را که همانا پایه گذاری شاهنشاهی پهناور هخامنشی بود به عنوان آغازگر تاریخ ایران برگزینند. فراموش نکنیم که کوروش بزرگ هخامنشی یکی از هزاران ستاره درخشانی است که در میانه آسمان تاریخ و فرهنگ ایران می درخشند.

پایه و اساس شاهنشاهی هخامنشی در دوران کوروش بزرگ بر وحدت و همبستگی همه اقوام ایرانی و ملت های همبسته بود . کوروش به شیوه های گوناگون تلاش نمود تا با وحدت ملی ایرانیان زمینه مساعدی را برای برپایی اتحادیه ای ایرانی متشکل از همه سرزمین های ایرانی و ملل تابعه فراهم کند و شاهنشاهی بزرگ هخامنشی یا ایران بزرگ را پایه گذاری نماید. امروز نیز با بهره گیری از این الگوی کارآمد ، پاسداشت مرزهای فرهنگی ایران بزرگ تنها در گرو اتحاد همه باشندگان اعم از ترک و کرد و بلوچ و عرب و فارس ... است. بر بنیان الگویی که کوروش ارائه می دهد همان قدر که یک ترک ایرانی حق دارد از همه حقوق انسانی خود به عنوان یک ایرانی برخوردار باشد یک فارس نیز باید با سهم برابر از حقوق خود بهره مند شود. ایران تنها متعلق به مردمان خوزی یا آذری یا بلوچ نیست ؛ ایران سرزمین دیگر اقوام و ملیت های ساکن در این کشور با هر دین و مرام مسلک نیز هست .حتا مهاجرین غیر ایرانی نیز که تابعیت ایرانی گرفته اند باید به عنوان یک شهروند از همه حقوق خود برخوردار شوند.

کوروش بزرگ هخامنشی توانست با دور اندیشی و هوشیاری ، نظم و هماهنگی شایسته ای را در ارتش ایران ایجاد کند و هنوز هم شیوه ارتش داری او در بیشتر کشورهای جهان الگو و نمونه است. از ویژگی های مهم ارتش ایران در دوران کوروش هخامنشی که با ژرف نگری بی مانند او ایجاد شد ، می توان از مواردی همچون : وحدت فرماندهی در جنگ ها ، تشکیل ستاد رزمی ، برتری سلاح ، انظباط فردی و گروهی ، آرایش ستون نظامی ، سازمان دهی ، آمادگی دفاعی ، تشویق و تنبیه به هنگام ، آموزش مستمر و رعایت اصول مهمی همچون غافلگیری ، شناسایی و تک ِ هوشمند ، بهره وری از پیروزی های کوچک ، احتیاط متحرک ، جنگ روانی ، جلب حمایت مغلوبین و اسیران جنگی ، رزم شبانه ، اصل پراکندگی به هنگام ، ابتکار عمل و تدبیر و حفاظت اطلاعات در آفند ها نام برد .اما مهم ترین ویژگی ارتش کوروش که او را از ارتش های مشابه خود متمایز می کند ، « هدف متعالی » بود . ارتش ایران در زمان کوروش بزرگ هخامنشی نه تنها یک ارتش تهاجمی و کشتارگر نبود بلکه یک سپاه آزادی بخش و آزادی ستان و رهاننده ملت های دربند از یوغ ستمگران و خودکامگان بود و از همین روی بسیاری از ملت ها بدون کمترین درگیری و خون ریزی و با آغوش باز به پیشواز کوروش و یارانش می شتافتند.

ارتش ایران در زمان کوروش به هیچ روی یک ارتش دینی و مذهبی نبود و با شمشیر دین نمی جنگید. به همین خاطر نهادهای عقیدتی و ایدئولوژیک دینی در این ارتش بزرگ حضور نداشت. منش سپاهیان ایران در آن زمان آزادمنشی و مهرورزی و مردم سالاری بود. ارتش ایران با مهر و دوستی پیام صلح را به میان همه ملت های تابعه می برد و بدون در نظر گرفتن دین و مذهب و مسلک اقوام و ملت ها با آزادمنشی دست دوستی خود را به سوی آن ها دراز می کرد. ارتش ایران در زمان کوروش شدیدا پایبند به موازین اخلاقی و انسانی بود و نه تنها بین ملت های آزاد شده و مردم ایران بذر نفاق و دشمنی نمی پراکند بلکه بهترین عامل وحدت آفرین بین ملت های منطقه و مردم جهان بود و نقش مثبتی در بازسازی کشور های رهایی یافته داشت. آزادی بخشی و مردم سالاری هدف متعالی ارتش کوروش بود.

منشور کوروش برزگ به عنوان نخستین بیانیه حقوق بشر بیان گر شیوه کشورداری و نظامی کوروش بزرگ و نشان گر احترام به حقوق انسان ها در دوران پادشاهی اوست و اثبات می کند که کوروش با ملل دیگر نیز با با صلح و سازش برخورد می کرد و آزادی های فردی و اجتماعی آن ها را تامین می کرد.باورهای دینی آن ها را محترم می شمرد و از هیچ کوششی برای پرداختن آزادانه آن ها به باور های دینی فرو گذار نبود .

هیچ گزارشی از شکنجه ، اعدام ، رشوه خواری ، زورگیری ، چپاول و تقسیم غنایم جنگی ، تحمیل و تفتیش باورها ، انحصار طلبی دینی و تعصب مذهبی و پایمال نمودن آزادی های فردی و اجتماعی از دوران کوروش بزرگ هخامنشی در دست نیست.کوروش بزرگ برای کرامت انسان حرمت قائل بود . روحیه ای آزادی خواه ، حق طلب ،صلح جو ، مردم دوست ، شجاع ، فداکار ، میهن دوست ، قاطع و باگذشت داشت و به جهانی سرشار از صلح و دوستی می اندیشید و این ها راز پیروزی و جاودانگی کوروش بزرگ پس از هزاره هاست

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

تصویر متحرک عاشقان

برای مشاهده تصویر روی ادامه مطلب کلیک کنید

ادامه مطلب...

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

مطالعه راه باستانی بیشاپور به برازجان با اتکاء به بررسی محوطه ها

پژوهش های انجام شده میدانی نگارنده در محدوده استان فارس است که از سال 1385 آغاز شده است .

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی راه ارتباطی بیشاپور به برازجان در دوره ساسانی با توجه به آثار و نشانههای باقیمانده چون محوطههای باستانی، بقایای جاده سازی و سنگفرش، پل، کاروانسرا و سایر تاسیسات بینراهی است. این راه احتمالاً یکی از راههای ارتباطی در درون کوره شاپور، یکی ازکورههای پنجگانه ایالت فارس کهن بوده است. بدون شک از گذشتههای دور پسکرانههای خلیج فارس و بخشهای جنوبی ایالت فارس کهن نقش بسزایی در سرنوشت تمدنهای دوران تاریخی ایران داشته است و یکی از مهمترین نقاط نفوذ این تمدنها به کشورهای همسایه و دور، همین ناحیه خلیج فارس و پسکرانههای ایالت فارس کهن بوده است.

شهرهای بیشاپور و برازجان (تئوکه هخامنشی و توَج یا توز ساسانی) از مهمترین این مکانها است، که سهم عمدهای در توسعه و پیشرفت تمدن ساسانی داشته و به عنوان دو شهر نزدیک دریا و بین راهی از اهمیت زیادی برخوردار بودهاند. (تئوکه شهر هخامنشی در ساحل خلیج فارس بوده که در متون یونانی و لوحههای گلی تخت جمشید از آن یاد شده است. با توجه به تحقیقات به عمل آمده محل آن در برازجان بوده است. در دوره ساسانی و اسلامی در منطقه برازجان شهری شکل میگیرد که به آن توز یا توج میگفتند. در مباحث آینده به جزییات بیشتری در باره این موضوع خواهیم پرداخت.

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

مراحل و روش تحقیق:

روش تحقیق به دو صورت بررسی میدانی و کتابخانهای و همچنین مقایسه و مطالعه آثار بوده، که هرکدام با توجه به شواهد مستند انجام گرفته است.

با توجه به آشنایی نسبی نگارنده به محدوده جغرافیایی این منطقه و آگاهی از غالب آثاری که در این نواحی واقع شده، در مراحل اولیه مسیر احتمالی این راه پیشبینی شد و در مرحله بعدی با مراجعه به متون جغرافی نویسان و مورخان دوره اسلامی و همچنین با مطالعه گزارش های باستان شناسی مکانهای باستانی کازرون و برازجان، دو مسیر برای پیمایش انتخاب شد:

- مسیر اول که از شهر بیشاپور آغاز و در جهت جنوب شرقی در درون جلگه کازرون به طرف پل آبگینه ادامه مییافت و سپس به جره و بالاده و از آنجا به سرمشهد و بزپر میرسید. این مسیر در امتداد خود از مناطق خیرگ، تنگ ارم، دالکی و راهدار گذشته و سرانجام به برازجان و سعدآباد منتهی میشد.

- مسیردوم از برازجان شروع و با عبور از منطقه دالکی وگردنههای مملو و فلفلی به کنارتخته و از آنجا به کمارج و تنگ ترکان میرسید. این مسیر در ادامه با گذر از دشت کازرون به بیشاپور ختم میشد.(نقشه شماره 1- مسیر های انتخابی بررسی راه باستانی)

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

پیشینه تحقیق:

بیشترین اطلاعات ما درباره راه باستانی بیشاپور به برازجان از متون جغرافینویسانی چون ابنخردادبه، مقدسی، اصطخری، ابنبلخی و مستوفی است که معمولاٌ از اواخر قرن سوم هجری نوشته شده است و در برگیرنده اطلاعات جامع و مفیدی درباره این راه میباشند. سفرنامههای قرون جدید از دیگر منابع کمکی درباره این راه است.

پروفسور اورل اشتین ، دکتر بهمن کریمی و واندنبرگ از محققین و پژوهشگرانی هستند که در دهههای گذشته با بازدید از آثار مناطق مختلف ایران و فارس ، راههای آن را حدس زدند.

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

محدودیت های تحقیق:

در دسترس نبودن گزارشها ومطالعات باستان شناسی انجام شده در حوزه شهرستان کازرون، پوشش گیاهی متراکم، گرم شدن روز افزون هوا، کمبود منابع اطلاعاتی درباره چگونگی مطالعه درباره راه باستانی، مشکلات مالی، قابل اعتمادنبودن اسناد و گزارش جغرافی نویسان از جمله مشکلات و محدودیتهای این تحقیق است.

لینک های طلایی :

تعداد :: گروه گیف دونی :: [ نظر] :: یکشنبه 87 مهر 21 , ساعت 8:41 صبح

راه باستانی بیشاپور به برازجان براساس متون کهن:

جغرافینویسان و مورخان دوره اسلامی در آثار خود که عموماً به مسالک معروفند به ذکر راههایی که ایالت فارس را به مکانهای دیگر از جمله به دریای پارس، کرمان، خوزستان و خراسان ارتباط
میداد پرداختهاند. در این کتب جغرافیایی، اغلب تعداد منزلگاههای بین راه و مسافت آنها براساس فرسنگ ذکر شده و در بعضی موارد نام منزلگاههای که در اطراف این راهها بوده نیز ثبت شده است. در این این مقاله سعی شده تا حد امکان نام مکانهای کهن موجود در این متون با نامهای امروزی و محوطههای باستانی باتوجه به مسافت های ذکر شده تطبیق داده شود.

لینک های طلایی :