|
||
مهروتابلت: |
||
|
||
خلاصه:نحوه پیدایش مهر در ادوار باستانی، عملکرد مهردرآن زمان، تاریخچه و نقوش مهرها، جنس ابتدائیترین مهرها، انواع مهرها، مهرهای قیمتی و زیبای ساسانی، مهر دردوره اسلامی. |
|
|
مُهرها، وسائل شناسائی روزگار کُهن شمهای از تاریخچه مهر در ایران- نقوش مهرها و کندهکاریها- علت بوجود آمدن مهر گفتگو با خانم دکتر ملکزاده بیانی از جمله آثاری که سهم بارزی در شناسایی بسیاری از مسایل گوناگون از ادوار گذشته و کهن را دارد و تحقیق و بررسی در آنها میتواند بابگشای بسیاری از مجهولات بازمانده روزگاران دیرین باشد، مهرها و آثار کندهکاری شده است. از جهتی کندهکاری را شاید بتوان اولین اثر هنری انسان بدوی دانست که بوسیله آن تلاش نموده تا خواستههای مادی و ظاهری، امیال و محسوسات روحی و فکری خود را منعکس سازد. انسان پیش از تاریخ درحدود هزاره ششم پیش از میلاد و اوایل هزاره پنجم از پناهگاههای سنگی و غارها دست کشید و سکونت در دشت را آغاز کرد. با پیشرفت تمدن انقلابات مدنی از قبیل: خانهسازی، اهلی کردن حیوانات، فعالیتهای کشاورزی، صنعت سفالسازی، کوزهگری، تهیه دوکهای سنگی و گلی برای نخریسی و پارچهبافی و ساختن ابزارهای مختلف حتی لوازم زینتی و آرایش از انواع سنگها و مهرها ارتباط بین اقوام و ملتها بیشتر شد. و در نتیجه معاملات و تجارب توسعه پیدا کرد. در همین زمان بود که حس زیبائیشناسی بشر را بر آن داشت که به قطعات استخوان و ابزار دیگری چون سوزن و درفش و نیزه و غیره کندهکاری کنند و هم دراین زمان بود که بر روی خشتهای گلی که تأثیرپذیر بودند نقوشی قرار دادند که از اثر آن نقوش مالکیت افرادی که خستزده بودند معلوم میشد. بدین ترتیب اولین اثر مهر که تشخیص مالکیت بوسیله آن اعلام میشد ایجاد گردید. با پیدایش مهر در هزارة چهارم پیش از میلاد مرحلة جدیدی در مناسبات تجاری و معاملات پدید آمد. مهمور کردن انواع کالاها و ظروف و کوزهها و خمرهها علاوه بر ثبوت مالکیت نشانه امضای صاحب کالا را نیز داشته است. لذا دراین قبیل دادوستدها که پایه و اساس شناسایی صاحب کالا بوده است صحت کالا بنا بر وجود مهر سازنده یا فروشنده مورد قبول واقع میشده است و مهر در امور تجاری و اقتصادی و مالی موجب تسهیلات بیشماری گردیده است. |
فرامین و اسناد مالی و اداری نیز به این ترتیب مهر میشد و به نقاط دور و نزدیک فرستاده میشد. چنانکه در کاوشهای شوش تعداد زیادی از این آثار بدست آمده است که در موزة ایران باستان موجود است. همینطور تعداد زیادی آثار مهر از دورة ساسانی از گرگان و تپههای تاریخی خوزستان و تخت ابونصر بدست آمده است. تاریخچه و نقوش مُهرها نقش مهرها در ادوار متفاوت گونهگون بوده است. اولین نقشها، نشانة کاملی از هنر، آداب، رسوم، وضع زندگی، معتقدات و اندیشه مردمان آنروزگار بوده است. با تحقیق و بررسی دراین آثار می توان به بسیاری از مایلی که برای شناسایی تمدن اقوامو ملل و تقویم تاریخ آنها ضروریست دسترسی یافت. جنس ابتداییترین مهرها از گل پخته، سنگ گچ، سنگ آهن، مرمر و سپس از سنگهای مختلف دیگر میباشد که اکثر بشکل مکعب یا دگمهای است که بر سطح آنها کندهکاری شده است گرچه در مهرهای استوانهای شکل بدنة آنها منقوش است. بر مهرهای کهن هزارة چهارم پیش از میلاد بیشتر نقوش از خطوط هندسی و حیوانات تشکیل یافته است. از هزارة سوم ببعد صحنههای متنوع از مبارزةقهرمانان افسانهای چون گیل گمش و انکیدو و نیز مبارزة حیوانات عجیب و غریب دیده میشود. |
از اواسط هزارة سوم تا اواخر هزارة دوم صحنههای متنوعی که از طبیعت الهام گرفته شده و در ضمن عقاید و خرافات مذهبی نیز در آن راه یافته، بر روی مهرها نقل است. مانند: درخت مقدس که مظهر زندگیست و گاهی با تزیینات دیگری چون بز کوهی یا گاومیش که در کنار درخت حک شدهاند، همراه است (بز کوهی مظهر فراوانی و نشانة روییدنیهاست.) بر نوعی دیگر از مهرهای این زمان، شخصی شاخة درختی را بدست دارد که آنهم نمونهای از درخت مظهر زندگیست. در صحنههای مختلفی که از خدایان است افراد و معتقدان که بسوی او روی آوردهاند با هدایا و نذور دیده میشوند. در زمینةمهر انواع مظاهرطبیعت که بستگی به موضوع نقشه دارد از قبیل: هلال ماه، ستاره- که مظهر آسمان و خورشید میباشد- کوزه آب که مظهر خدای بزرگ است (=گوزهگر بزرگ) میز هدایا، گرز، ماهی مقدس، دو شاخة دندانهدار (= علامت صاعقه) و بسیاری از نشانههای دیگر که هر یک نمونهای از معتقدات و توجه صاحب مهر و پیوستگی او به این مسایل میباشد نقش شده است. ضمناً بایستی توجه داشت که صاحبان اغلب این مهرها آنها را مانند طلسمی برای حفاظت خود از شر ارواح پلید و دفع آفات و خطرات و مصائب- که هنوز اثر آن در نظر قربانیها برای بچهها متداول است- بکار میبردند. مهرهای استوانهای شکل بسیار جالب توجهی با نقش شمش (خدای خورشید و عدالت) موجود است که از شانههای شمش که مردیست بروی تخت نشسته، شعلههایی ساطع است. یا خدای مار که مظهر آبهای زیرزمینی میباشد که نیمی از بدن او بشکل انسان و نیم دیگر مار است. در بسیاری از مهرهای استوانهای شکل وضع زندگی مردم و پارهای از صنایع آن نشان داده شده است، مانند: صحنههای شکار، گلهداری، کوزهگری، بافندگی، پختن نان، یا شخم زدن زمین و نیز آثار ساختمانی معابد یا آغل برای چهارپایان و سیلو برای حفاظت و نگهداری غله و بسیاری از مسایل دیگر. در دورة کاسیها صحنههای مهر سادهتر و اغلب آنها دارای نوشته میباشند. اغلب این نوشتهها متضمن دعا و اوراد است. از دورة هخامنشی ببعد برای تهیه مهر از سنگهای قیمتی نیز استفاده شده است. مانند انواع عقیق، سنگ یشم، لعل، سنگ لاجورد، یاقوت وسیم و زر. در دورة هخامنشی بیشتر آثار منقوش بر روی مهرها صحنههایی از شکارگاهها یا جدال با حیوانات و تصویر شاهان و بزرگان این دوره است. بسیاری از این نقوش که جدال یا مبارزه یکی از بزرگان هخامنشی یا شاهزادگان و یا شهریاران آن عصر را با شیریا گراز و یا یکی دیگر از حیوانات نشان میدهد شبیه به نقوش کندهکاری شده در کاخهای تخت جمشید میباشد. گاهی علاوه براین نقوش بین دو تن از بزرگان آتشدان مقدس قرار گرفته است و در برخی از آنها نیمتنة اهورمزدا در بالای صحنه بچشم میخورد. یکی از مهمترین مهرهایی که از این دوران دردست است مهر معروف داریوش میباشد که اینک در موزةبریتانیا قرار دارد. بر روی این مهر استوانهای شکل داریوش شاهنشاه هخامنشی که تاج برسر دارد در داخل گردونه ایستاده است. این گردونه که بوسیله دو اسب کشیده میشود توسط گردونهران هدایت میشود. داریوش درحالی که با قدرت تمام دراین گردونه ایستاده و کمانی بدست دارد تیری بسوی شیر قوی هیکل که درحال حمله میباشد رها کرده است. در بالای این مجلس، نیم تنة اهورمزدا منقوش است. در قسمت پائین همین مهر زیرپای اسبها، لاشة یک شیرافتاده و درپشت گردونه درخت خرما واقع است و نام داریوش به خط میخی، پارسی، بابلی و ایلامی نقل گردیده است. از دورةاشکانی نیز تعدادی مهر بدست آمده که بیشتر تصویر بزرگان بصورت تمام قد یا نیمتنه و یا نقوش حیوان است. |
مُهرهای قیمتی و زیبای ساسانی در دورة ساسانی که جنس مهرها از بهترین سنگهای قیمتی است دیگر مهر بصورت استوانهای شکل نیست و اغلب مهرها نیمکره یا بیضی شکل میباشند که تصاویر و مطالب در طرف مسطح آنها نقل گردیده است. بر مهرهای ساسانی نقوش بسیاری مشاهده میشود که بیشتر نقش حیواناتی چون: شتر، گاو، گوزن و اسب و اقسام: پرندگان و نیز ماهی و عقرب و گاهی حیوانات افسانهای مثل: گاو و اسب بالدار و گوزن بالدار و نیمتنةانسان، نیم تنة انسان بالدار و نیز شخص ایستاده یا سوار بر اسب میباشد، همچنین شعارهای ساسانی بصورمختلف، نقش خدای مهر و آناهیتا، آتشدان مقدس و با نوشته به خط پهلوی متضمن نام وعنوان صاحب مهر و یا نام شهر بر روی پارهای مهرها کنده شده است که مربوط به امور رسمی و یا اداری است. از این دوره میتوانیم به مهر بسیار زیبائی از بهرام چهارم اشاره کنیم که اینک در موزه بریتانیا وجود دارد. بر این مهر شاهنشاه ساسانی در حالیکه ایستاده است با نیزة بلندی که در دست دارد بسر دشمن میزند. در این مهر کوچک تمام تجملات و نشانههای ظاهری از قبیل: تاج و لباس و زینتآلات شاهنشاه با قدرت تمام حکاکی شده است. دیگر مهر انگشتری با نقش قباد اول است که در گنجینة کتابخانة ملی پاریس محفوظ است. در این مهر تصویر نیمرخ قباد اول بطور کامل و دقیق با تاج و زیورآلات گوناگون نشان داده شده است. بدون تردید این نقش و تصویری است حقیقی از شهریار ساسانی و این ادعا تطبیق دارد با آنچه طبری در تاریخ بلعمی دربارة او گفته است: «قباد سخت نیکوروی بود و هرکه او را بدیدی بدانست ملکزاده است.» همچنین باید به مهر ملکه (ساسانی) دنیک زن یزدگرد دوم اشاره کرد که مدتی در تیسفون به فرمانروایی پرداخت. در این مهر تصویر نیمتنة بسیار زیبای ملکةساسانی مشاهده میشود که دارای چهرهای زیبا است که از خلال این زیبائی قدرت و اراده بخوبی نمایان است. چشمان ملکه دنیک زیبا، ابروان هلالی، یعنی کمی منحنی و چانه او برجسته بوده است. گیسوان انبوه او بافته شده بروی گونهها و شانه و پشتسر ریخته است. ملکه دنیک تاج مدوری داشته که در بالای آن قسمتی از گیسوان آن بشکل گوئی قرار دارد که انتهای گوی با نواری بسته شده است و تاج وی دارای لبهای است که با جواهرات تزیین یافته است. بر گوش او گوشواره آویزان است و گردنبندی نیز داشته است. مهر در دورة اسلامی از ابتدای دورة اسلامی تا بامروز مهر نقش بسیار در زندگی فردی و اجتماعی و اداری و اقتصادی داشته و فرامین واسناد و نامههای رسمی با اثر مهر رسمیت پیدا کرده است. در حقیقت مهر دوران اسلامی مانند دورة پیش از اسلام نیز نشانگر یک سلسله آثار هنری از لحاظ خط و کتابت و تحول آن تا بامروز میباشد. در این دوره بیشتر بجای اشکال مختلف و نقوش نام ائمة اطهار یا آیهای از قرآن کریم و یا نام و القاب شخصی بکار رفته است. از دورة صفویه ببعد گاهی نام صاحب مهر ضمن قطعهای از شعر نقل گردیده است. درمجموعههای مختلف موزههای بزرگ دنیا از مهرهای بسیاری از دورانهای مختلف ایران نمونههای فراوان موجود است. در موزة ایران باستان گنجینة بسیار غنی و کاملی از مهرها وجود دارد که بسیاری از آنها از کاوشهای علمی که در نقاط مختلف مملکت صورت گرفته بدست آمده است و مانند آثار و منابع مهمی که مربوط به تاریخ پرافتخار مملکت ماست حفاظت و نگهداری میشود. مُهرها، آثار هنری بیشک مهرهای ایران و کندهکاریهای آن جزو آثار هنری ایراناند و نقوش قبرها بهترین نمودار اعتلا یا انحطاط هنری ادوار مختلف بشمار میآیند. در دورة هخامنشی که یکی از ادوار فوقالعاده مهم هنری و دورةاعتلا و سربلندی ایران از جهات مختلف میباشد مهرها نیز دارای همین مزایا و مشخصات هستند و جزو شاهکارهای هنری جهان بحساب میآیند. مهرهایی از دورةساسانی بجای مانده که هریک بنوبة خود نمونة بارزی از اعتلای هنر، این دوران میباشد. بار دردست داشتن تعداد بیشماری از ظروف سیمین و زرین این دوره که صحنههای مختلف شکارگاه یا مجلس بزم و غیره بر آن نقل شده است و هریک از آنها درحد خود یک شاهکار دیدنی و جالب است میتوان به هنر حکاکی و قدرت هنری حکاکان بزرگ در ایندوره پیبرد. |
|
پاورقیها 1- یکی از کهنترین محل سکونت در دشت در فلات ایران در سیلک کاشان است که ضمن کازشهای آن محل آثاری از این دوران بدست آمده است. 2- گیلگمش= پادشاه افسانهای اورک بوده که بحدی مورد توجه عامه بوده که ممالک همجوار نیز مانند ایلام او را جزو اساطیر خود قرار دادند. انکیدو- یک قهرمان افسانهای سومریست که بدن حیوان و سر انسان با شاخ گاو دارد. 3- نقل از صفحه 67 کتاب- سیمای شاهان و نامآوران ایران باستان- تألیف: ملکزاده بیانی- دکتر رضوانی. |
تخت سلیمان نام محوطه تاریخی بزرگی در نزدیکی تکاب و روستای تخت سلیمان (در گذشته نصرتآباد) در استان آذربایجان غربی در کشور ایران است.
مجموعه بناهای تاریخی در تخت سلیمان در اطراف دریاچهای طبیعی ساخته شده است. آب این دریاچه که از عمق 116 متری از درون زمین به سطح میآید و به زمینهای اطراف میریزد دارای املاح زیادی است که آن را برای آشامیدن و کشاورزی نامناسب کرده است. رسوبهای حاصل از این املاح در طی قرنها لبه دریاچه را شکل داده و متغیر کرده است.
آثار بناهای دورههای اشکانیان و ساسانی و ایلخانان مغول در این محل یافت شده است. مهمترین آثار بجا مانده آن آتشکده و تالارهای دوره ساسانی است. برخی آثار ساسانی دیگر نیز در کوه بلقیس و زندان سلیمان در نزدیکی تخت سلیمان ساخته شده است.
تاریخچه
در زمان ساسانیان ایرانیان سه آتشگاه بزرگ و برجسته داشتند. نام آتشهایی که در این آتشگاهها نگهداری میشد یکی بُرزین مهر به معنای آتش عشق والا و ویژه برزیگران بود که در نزدیکی نیشابور خراسان جای داشت. دیگری فَربغ بود به معنای آتش فرّ ایزدی که در کاریان فارس و ویژه موبدان و بلندپایگان بود و سومی گُشَسب که در تکاب آذربایجان قرار داشت. آتشگاه آذرگشسب ویژه ارتشیان بود و در شهر و محلی بنام شیز یا گَنجَک بر روی کوه اَسنَوند قرار داشت. آذرگشسب به معنای آتش اسب نر است. بر پایه? افسانههای ایرانی این آتشگاه بدین علت این طور نامیده شده است که کیخسرو بهنگام گشودن بهمن دژ در نیمروز با تیرگی شبانه که دیوان با جادوی خود پدید آورده بودند روبرو شد. آنگاه آتشی بر یال اسب وی فرود آمد و جهان را دیگر باره روشن کرد و کیخسرو پس از پیروزی و گشودن بهمن دژ، به پاس این یاوری اهورایی، آتش فرود آمده را آنجا بنشاند و آن آتش و جایگاه به نام آتش اسب نر (گشسب یا گشنسب) نامیده شد. این محل هم اکنون نام تخت سلیمان نام دارد.
کاوشگاه باستانی شیز از سوی یونسکو به عنوان میراث جهانی شناخته شده است و طرحهای بزرگی برای بازسازی و کاوش در آن در دست اجرا است.
این محوطه تاریخی یادگاری از دوران ساسانی است. آن زمان که سه آتشکده بسیار مهم در ایران وجود داشت و اکنون تنها آثاری از آتشکده آذر گشسب به جای مانده و با نام تخت سلیمان خوانده می شود. این آتشکده از نظر مسایل اعتقادی، باورهای دینی و نقشی که در حیات سیاسی و اجتماعی دوران ساسانیان داشت از اهمیت بسیاری برخوردار بود و نماد اقتدار حکومت ساسانیان محسوب می شد. به ویژه پس از جنبش مزدکیان و شکل گیری آن، خسرو انوشیروان به عمران و آبادی این آتشکده با عنوان عامل وحدت ملی و یکسان سازی دین کشوری توجه ویژه ای کرد.
در زمان حمله رومیان به ایران و غلبه بر خسرو پرویز آتشکده، آذرگشسب غارت و ویران شد. حمله رومی ها، اعراب و پذیرش دین اسلام از سوی ایرانیان تغییراتی در وضعیت آبادانی آتشکده پدید آورد و اغتشاشات اواخر دوره ساسانیان نیز موجب شد هیچ تجدید بنایی در این محل انجام نشود.
این آتشکده در سال 624 میلادی به وسیله هراکلیوس ویران شد و بعدها به طور کامل متروک و بدون هیچ کاربری رها شد.
آتشکده آذرگشسب مجموعهای است مشتمل بر یک سالن مرکزی مربع شکل با چهار جرز قطور آجری که گنبد بزرگ آجری آنرا پوشانده است.
مجاور این مجموعه در بخش غربی مجموعه دیگری است که از یک آتشکده صلیبی شکل با ابعاد کوچکتر و دو تالار ستوندار با ستونهای مدور چهارگوش و تعداد اتاقها و فضاهای جانبی تشکیل یافته است.
ابراهیم حیدری، مسئول تهیه پرونده ثبتی تخت سلیمان در فهرست آثار ملی، در باره چگونگی تغییر نام آتشکده آذر گشسب می گوید: اسم تخت سلیمان در واقع از قرون هفت و هشت هجری قمری و از سوی اهالی منطقه که اطلاعات تاریخی درستی از این بنا نداشتند، انتخاب شد. در حالی که این نام صحیح نبوده و همان آتشکده آذرگشسب نام صحیح مجموعه است. این نام در متون اوستایی، کتاب های تاریخ ایران قدیم و نوشته های مورخان یونانی، ارمنی و رومی بارها آمده است. در شاهنامه فردوسی نیز حدود 70 بار اسم آتشکده آذرگشسب ذکر شده است.
وی تصریح می کند: در دوران صفویه این مجموعه کاملا متروک ماند تا این که در قرن های 17 و 18 میلادی، شرق شناسان غربی به ایران آمدند و به بررسی مناطق تاریخی ایران پرداختند.
طی سال های گذشته کاوش های باستان شناسی در محوطه تاریخی تخت سلیمان بسیاری از اطلاعات تازه را در اختیار کارشناسان قرار داده است. چنانکه در آخرین کاوش های باستان شناسی در محوطه تاریخی تخت سلیمان دو محوطه مربوط به دوران پارینه سنگی شناسایی و مشخص شد سنگ های مورد نیاز برای ساخت تخت سلیمان از این محوطه ها تامین شده است.
سامان حیدری، کارشناس ارشد جغرافیا و پژوهشگر موزه ملی ایران و یکی از دو پژوهشگری که پژوهش هایی را در محوطه تخت سلیمان انجام داده است، پیش از این به میراث خبر گفته بود: در جریان پژوهش های مربوط به دوران پارینه سنگی در تخت سلیمان موفق به شناسایی دو محوطه باستانی شدیم که تخت سلیمان دقیقا در وسط این دو محوطه قرار گرفته است. محوطه چال تپه، استقرارگاه موقت دوران پارینه سنگی میانی بوده و محوطه چخماق لی نیز با آثاری از کارگاه ابزارسازی در این محوطه شناسایی و کشف شد.
به گفته وی، در چال تپه، تمامی مراحل تولید مصنوعات سنگی شناسی شد که نشان می داد مصنوعات سنگی در این محوطه تولید شده و مورد مصرف قرار می گرفته است. همچنین در محوطه چخماق لی، منابع سنگ و پراکندگی زیاد مصنوعات نشان می دهد که سنگ تخت سلیمان از این دو محوطه به دست می آمده است.
پس از بررسی های انجام شده توسط این کارشناسان، مشخص شد که نوع سنگ محوطه باستانی چال تپه با سنگ های به کار برده شده در تخت سلیمان کاملا همخوانی دارند. این دو محوطه 3 کیلومتر با یکدیگر فاصله داشته و هر کدام نیز به همین اندازه از تخت سلیمان فاصله گرفته اند. چال تپه در یک بخش فلاتی شکل و مشرف چشمه تخت سلیمان قرار دارد. صنایع سنگی این مجموعه از انواع گوناگون سنگ ساخته شده اند که عمدتا از چرت جگری براق و چرت خاکستری تشکیل می شوند.
مجموعه باستانی تخت سلیمان که در نزدیکی تکاب و در استان آذربایجان غربی واقع شده است، از جمله محوطههای تاریخی مهم ایران محسوب میشود. در این منطقه نشانهها و بقایای استقرار و فعالیت انسان از هزاره اول پیش از میلاد تا قرن 11 هجری به چشم میخورد.
روند ثبت این مجموعه تاریخی در فهرست یونسکو از سال 80 آغاز و در سال 82 به نتیجه رسید. طی این مدت نمایندگانی از یونسکو و ایکوموس (شورای بینالمللی ابنیه و بافت های تاریخی) از این مجموعه بازدید کردند.
حیدری در این باره می گوید: پنجم یا ششم بهمن سال 80، مقرر شد، طی مدت کوتاه چهار یا پنج روزه مدارک مورد نیاز برای پرونده ثبتی تخت سلیمان آماده شود. بر همین اساس به همراه دو نفر از همکاران با انجام حدود 14 ساعت کار این پرونده آماده شد.
به گفته وی، پس از دریافت فرصت یک هفته ای دیگر از یونسکو، پرونده به پاریس ارسال شد و پس مطرح شدن پرونده تخت سلیمان در یونسکو درسال 81، هیأتی ایتالیایی به سرپرستی یوکا و هیأتی از ترکیه به سرپرستی عمر مدران به ایران آمدند.
روند نه چندان هموار ثبت تخت سلیمان در فهرست آثار جهانی یونسکو، نام ایران را برای چهارمین بار درعرصه بین المللی مطرح کرد. چرا که 26 سال پیش و برای نخستین بار محوطه تاریخی تخت جمشید و پس از آن چغازنبیل و نقش جهان به ثبت رسیده بودند و پس از سکوتی 24 ساله این محوطه تاریخی در 14 تیر 82 به ثبت فهرست میراث جهانی یونسکو رسید. هم اکنون گنبد سلیمان، اثر تاریخی دیگری از ایران است که پرونده آن برای ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو ارایه شده و قرار است پس از پس از طی روند لازم به عنوان هفتمین اثر ایرانی در این فهرست به ثبت برسد. همچنین طی دو سال گذشته ارگ بم نیز در فهرست یونسکو جای گرفت.
نوشته شده توسط:بابک مقامی
منابع:
سایت ویکپدیا/سایت تخت سلیمان
"میانه" قبل از تغییر نام" میانج" خوانده می شد و د ر تمام دوره تمدن اسلامی درآثار تاریخی ،میانج ذکر شده است و د رسفر نامه ناصر خسرو نیز با همین نام معرفی می شود.
میانه قبل ازاسلام "می آنگ" نام داشت که پس از تصرف ایران توسط اعراب همانند بسیاری از اسامی معرب گشت همانند شهرهای (گرگان=جرجان،ساوگ=ساوج =ساوه و....میانگ=میانج=میانه)
به خاطر دارم مرحوم مهندس احمد حامی پدر مهندسی نوین کشور درمقاله ای که به ریشه تاریخی برخی از شهر های باستانی پرداخته بود در مورد میانه نیز آورده بود:نام این شهر از "می "و" آنگ" تشکیل شده بود." می" به معنای آب و" آنگ" به معنای تلاقی(احتمالا)بوده است.
مشخصات جغرافیایی:
میانه مرکز شهرستان میانه، در درازای خاوری 47 درجه و 43 دقیقه، پهنای شمالی 37 درجه و 25 دقیقه و در ارتفاع 1100 متری از سطح دریا واقع شده است. این منطقه در 171 کیلومتری جنوب خاوری تبریز و در مسیر راه اصلی میانه – تبریز قرار دارد. میانه از شمال به شهرستان سراب و اردبیل، از خاور به خلخال، از جنوب به زنجان و از باختر به شهرستان های بستان آباد و هشترود محدود می شود. آب و هوای این شهرستان معتدل و خشک است. راه های دسترسی به میانه به این قرار است : مسیر راه اصلی تبریز – زنجان تا تبریز 171 کیلومتر و تا شهر زنجان 109 کیلومتر، راه فرعی میانه – خلخال به درازای 132 کیلومتر.
میانه یکی از شهرستان های استان آذربایجان شرقی است که در ناحیه ی جنوب خاوری استان واقع شده است. میانه که در گذشته گرمرود گفته می شد؛ به علت قرار گرفتن میان اردبیل و زنجان؛ میانه نامیده شده است. شهرستان میانه یکی از قطب های مهم اقتصادی و کشاورزی آذربایجان شرقی است. بیش تر مردم این منطقه به کشاورزی و دام داری اشتغال دارند.
مکان های دیدنی و تاریخی
مکان های دیدنی و تاریخی مهم ترین عناصر رونق گردشگری در شهرستان میانه را تشکیل می دهند. ارتفاعات بزغوش و تالاب ماهی آباد از جاذبه های طبیعی میانه به شمار می آیند. بناهای تاریخی مانند مسجد ترک، کاروان سرای جمال آباد، پل های تاریخی، بقعه ها، قلعه ها و حمام روستای ترک نیز از مکان های دیدنی منطقه محسوب می شوند.
جمع آوری: محمودمیرزایی گوگ تپه